ببینید هنوز یک بازی در جام ملت های آسیا سپری نشده که دوباره غرق ماجراهای تام و جری شده ایم. چرا این فرصت های تازه را از فوتبال ایران دریغ می کنید؟ مگر سرآغاز رقابت های آسیایی، جای تسویه حساب است؟
تیم ملی در آورگاهی حضور دارد که ۴۳ سال از تقدیم این جام به مردم محروم بوده؛ چرا کام شهروندان ایرانی را تلخ می کنید؟
اجازه بدهید از جام ملت های آسیا لذت ببریم. هر کسی که هستید، لطفا این چند وقت را تحمل کنید و دست از بازی های همیشه کودکانه تان بردارید.
حال و حوصله بازیگوشی نداریم. دوران گرگم به هوا تمام شده؛ اگر سکان این تیم را می خواهید فقط کافی است دو هفته دندان روی جگر بگذارید؛ آن وقت همه اش را تقدیمتان می کنند...
دو هفته تحمل و حرف نزدن در مورد تیم ملی ایران، هیچ کس را راهی بیمارستان نمی کند! می شود این چند وقت کوتاه است و زود می گذرد. لطفا صبر کنید. صبر کنید تا زغوره حلوا سازید!
شما خیلی زود به آنچه می خواهید می رسید. اگر مشکل کی روش است؛ هیچ ملالی نیست. او پس از پایان جام ملت ها با هر نتیجه ای که برای تیم ملی ایران رقم می خورد از اینجا می رود. هیچ بازگشتی در کار نیست.
به تدریج هر چقدر جلوتر می رویم رویای حضور شما در تیم ملی به واقعیت تبدیل می شود اما اجازه بدهید این وسط تیم ملی وجه المصالحه نشود.
خوب یا بد این چند روز هم سپری می شود؛ آن وقت با خیال راحت می توانید برای خودتان دور شهر بچرخید و ادای رابین هود را دربیاورید. سوپرمن شهر می شوید و تیم ملی را در اختیار می گیرید.
فقط بگذارید این چند وقت نفس بکشیم؛ تا چند روز بعد تمام اکسیژن این تیم که برای به دست آوردنش خیلی چنگ انداختید مال خودتان می شود. همه چیز متعلق به شماست، کمی صبر کنید.
