بحث در این باره زیاد است. موافقان کارلوس اعتقاد دارند او پول خوبی از ایران گرفته ولی در عوض پول زیادی هم به کیسه فدراسیون فوتبال ریخته است. منتقدان اما معمولاً اشاره‌ای به درآمدهای حاصل از نتایج کارلوس در تیم ملی اشاره‌ای نمی‌کنند. در این گزارش به بررسی کلی میزان دستمزد و میزان درآمدهایی که کی‌روش برای فوتبال ایران داشته، می‌پردازیم.
۴ سال اول؛ ۴ میلیون و ۲۰۰ هزار دلار
کارلوس کی‌روش فروردین سال ۹۰ با تیم ملی ایران قرارداد بست و قراردادش هم چهارساله بود. در روزهایی که کی‌روش به ایران آمد، دلار ارزان بود و این مربی نسبت به مربی قبلی‌‌اش یعنی افشین قطبی، ارزان برای تیم ملی آب می‌خورد. تصور کنید پیش از کی‌روش قطبی سالانه ۸۰۰ میلیون تومان دریافت می‌کرد و کی‌روش قراردادی به ارزش یک میلیون و ۴۰۰ هزار یورو بست. دلار در آن زمان هزار و خرده‌ای بود و البته کفاشیان به پاس تبحرش در کارهای بانکی، دلار دولتی برای قراردادش جور می‌کرد. رئیس وقت فدراسیون حتی یک بار به خبرنگار ما گفت قرارداد کی‌روش سالانه فقط یک میلیارد برای آنها آب می‌خورد. در چند سال اول هم اوضاع همین شکلی بود. کفاشیان برای پرداخت دستمزد کی‌روش ارز دولتی استفاده می‌کرد اما در این ۴ سال کی‌روش به تیم ملی سود رساند یا ضرر؟ کارلوس به ازای هر سال یک میلیون و ۴۰۰ هزار دلار دریافت کرد که این رقم برای ۴ سال ۵ میلیون و ۶۰۰ هزار دلار شد. با صعود تیم ملی ایران به جام جهانی برزیل، تیم ملی ایران ۸ میلیون دلار به عنوان پاداش دریافت کرد که طبق توافق دو طرف، ۸۰۰ هزار دلار آن به کی‌روش رسید. علاوه بر این، تیم ملی به ازای هر بازی در جام جهانی برزیل چیزی حدود ۵/۱ میلیون دلار دریافت کرد که برای سه بازی مجموعاً ۵/۱ میلیون دلار درآمد داشت. با یک حساب و کتاب مشخص می‌شود درآمد کی‌روش از ایران بدون احتساب پاداش برد بازی‌ها که در مقابل درآمد کلی ناچیز بود، مجموعاً به عدد ۶ میلیون و ۴۰۰ هزار دلار رسید. البته هزینه رهن خانه و خورد خوراک و اینترنت و همین‌طور بلیت‌های سفر کی‌روش برای مرخصی‌هایش را هم باید به این رقم اضافه کرد.
در مقابل سودی که او برای فدراسیون داشت به احتساب حق پخش و پاداش بازی‌ها ۵/۱۲ میلیون دلار بود. تازه به این درآمد باید پاداش برد در هر مسابقه را اضافه کنید. به هر حال تیم ملی در مقدماتی جام جهانی هم به خاطر بردهایی که داشت، به درآمد خوبی رسید. پس در ۴ سال اول، کی‌روش به اندازه پولی که دریافت کرده بود، به فدراسیون فوتبال سود رساند. علاوه بر این تیم ملی در دنیا یک جهش قابل توجه داشت و مقابل آرژانتین آن نمایش دلچسب را ارائه کرد. حضور در جام جهانی تنها با پاداش فیفا همراه نبود بلکه فوتبال در ایران رونق گرفت و فدراسیون فوتبال توانست از طریق تورهای برزیل، اسپانسرها و... درآمدهای خوبی داشته باشد. علاوه بر اینها حضور تیم ملی در جام جهانی توانست به باشگاه‌های ایران هم کمک زیادی کند. بازیکنان تیم ملی و باشگاه‌هایشان به ازای هر روز حضور در جام جهانی یک پول تو جیبی قابل توجه دریافت کردند که در نهایت رقم برای هر بازیکن حدود ۸۰ هزار دلار بود.
۳ سال دوم؛ ۴ میلیون و ۲۰۰ هزار یورو
قرارداد کارلوس کی‌روش در سال ۲۰۱۵ و بعد از جام ملت‌های استرالیا تا بعد از جام جهانی روسیه تمدید شد؛ یعنی برای سه سال. در قرارداد جدید کارلوس کی‌روش گفت دلار نمی‌خواهد و قرارداد او را به یورو پرداخت کنند. کی‌روش تأکید داشت رقم قرارداد همان ۴۰۰/۱ باشد اما این بار به یورو. در این دوره وضعیت کمی فرق کرد. کفاشیان دیگر نمی‌توانست ارز دولتی بگیرد چون به ناگهان بازار ارز در ایران منفجر شد و رقم دلار و یورو افزایش چشمگیری داشت. بدین ترتیب فدراسیون فوتبال مجبور شد هزینه بیشتری برای قرارداد کارلوس کند.
قرارداد ۳ سال کی‌روش برای این سه سال ۴ میلیون و ۲۰۰ هزار یورو آب خورده است. به این رقم هزینه‌های زندگی او در تهران را هم اضافه کنید. در مقابل اما درآمدی که کی‌روش برای فدراسیون داشته بسیار چشمگیر است. همین دیروز اعلام شد هر باشگاه به ازای هر بازیکنی که در جام جهانی دارد و تازه فقط برای سه بازی مقدماتی، ۱۵۰ هزار یورو دریافت می‌کند! دومین سود هم به فدراسیون می‌رسد؛ بالای ۱۰ میلیون دلار. این پاداشی است که فیفا برای صعود می‌دهد. تازه حق پخش بازی‌ها را هم به این درآمدها اضافه کنید. یک حساب و کتاب ساده نشان می‌دهد کی‌روش این بار هم در مقابل پولی که از فدراسیون گرفته، درآمد هنگفتی برای فوتبال ایران داشته است.
نتیجه
کی‌روش مربی گرانی است. او برای فدراسیون فوتبال با توجه به وضع مالی ایران، پرهزینه است ولی در مقابل پول‌هایی برای ایران آورده که در مخیله نمی‌گنجد. کی‌روش هم سود مادی داشته و هم سود معنوی. علاوه بر درآمدها، او تیم ملی را تبدیل به یک قدرت بزرگ در آسیا کرده است و حالا حتی ژاپن و کره و استرالیا و... از نام ایران می‌ترسند. در ابعاد بین‌المللی هم تیم ملی تعریف و تمجیدها را برانگیخته است و حالا همه با احترام به ایران نگاه می‌کنند و درباره‌‌اش حرف می‌زنند. کی‌روش گاهاً حتی وارد سیاست شده و تحریم‌ها علیه کشورمان را نادرست خوانده و از حقوق ایران دفاع کرده است. ناگفته پیداست سود کی‌روش برای ایران بسیار بیشتر از پولی بوده که بابت آن خرج کرده است.
