پرسپولیس در 17 بازی ابتدایی فصل عملکرد خوبی در اکثر بازی‌ها داشت. البته باید دیدار مقابل استقلال خوزستان(رفت) استقلال اهواز، صبای قم، پدیده و گسترش فولاد را فراموش کنیم. در باقی بازی‌ها، سرخپوشان بیلان مناسبی از خود بر جای گذاشتند و می‌توان به خاطر این مسئله به برانکو و شاگردانش نمره مثبت داد ولی با این وجود نباید فراموش کنیم که پرسپولیس نقاط ضعف زیادی داشت. از جمله نقاط ضعف تیم، فضاهای خالی پشت مدافعان کناری و همچنین قدرت پایین سرزنی مدافعان میانی بود. همچنین جای خالی هادی نوروزی در سمت راست خط حمله که به چشم می‌آمد و عدم وجود یک بزرگ‌تر در خط میانی که بتواند کیفیت کار مهاجمان را بالا ببرد. یک بزرگ‌تر واقعی که میزان اشتباهات را کاهش دهد و در زمان بازی و داخل زمین، اعتماد به نفس را به جوانان بدهد.
برانکو به پُر کردن این حفره‌ها فکر می‌کرد اما در زمان نقل و انتقالات چه اتفاقی رخ داد؟ باشگاه با چند تصمیم اشتباه، دو گلر خود را از دست داد و تمام تمرکزش برای جذب یک دروازه‌بان از بین رفت. در نهایت یک گلر ناشناخته به همراه دروازه‌بان سوم نفت تهران پرسپولیسی شدند و یک بازیکن تستی به نام امیرعباس آیینه‌چی. تمام فعالیت باشگاه برای نقل و انتقالات همین بود و خلاص!
برانکو در تمام مصاحبه‌هایش می‌گفت هر طور شده باید جای خالی نوروزی را پُر کنیم. می‌گفت تیمش کاشته‌زن قهار ندارد و کسی نیست که بتواند تاکتیک‌های ارسال مستقیم در هنگام گره‌خوردن بازی را به خوبی انجام دهد اما باشگاه در نهایت چه کرد؟ یک کار معمولی با یک جنجال اساسی! البته ما با این شرایط بیگانه نیستیم. در ابتدای فصل نیز، برانکو دست روی هر بازیکنی گذاشت، باشگاه گفت نمی‌تواند آن بازیکن را پرسپولیسی کند. مهرداد جماعتی، محمد نوری، قاسم حدادی‌فر، محمدرضا خلعتبری و... بازیکنانی بودند که برانکو آنها را می‌خواست ولی باشگاه چند بازیکن گوشه‌گیر از جمله محسن مسلمان را به پرسپولیس آورد و بهترین خریدش رامین رضاییان بود که انصافاً عملکرد خوبی در این تیم داشت ولی باقی بازیکنان به لطف تاکتیک‌ها و تمرینات برانکو به سطح فنی بهتری رسیدند از جمله محمد انصاری یا همان مسلمان.
نکته جالب اینجاست که در بازار نقل و انتقالات بین دو نیم‌فصل لیگ قبلی، همین آقای طاهری سرپرست باشگاه بود و پرسپولیس تا توانست، بازیکن بی‌کیفیت جذب کرد. شاهکار باشگاه، جذب بازیکنی مثل تادئو بود که به قول برانکو به جای فوتبال باید می‌رفت دنبال بوکس! آن زمان به لطف حضور حمید درخشان، بازیکنانی مثل مسعود همامی، مهدی جعفرپور، مبین میردورقی، بابک حاتمی، فرناندو گابریل، رضا خالقی‌فر و... به تیم اضافه شدند و کمترین کارایی را داشتند اما در این فصل، طاهری شاید می‌خواست از اتفاقات لیگ قبلی جلوگیری کند که تنها با یک فوتبالیست حرفه‌ای به نام الکساندر لوبانف قرارداد بست وگرنه نیازهای باشگاه منهای جذب گلر، در پست‌های دیگری از جمله وینگر، هافبک بازیساز و مدافع کناری بود. حالا راحت‌تر می‌توان این سؤالات را مطرح کرد؛ آیا پرسپولیس در بازار نقل و انتقالات نیم‌فصل تیمی برنده بود یا بازنده؟
