به گزارش افکارخبر، در میان جنگ سرد موافقان و مخالفان کی‌روش و ماهیگیری‌های مسئولان مختلف فوتبال باید تاکید کرد که چهره تیم ملی ایران جوان شده و چشمه جوشان فوتبالیست‌های جدید به تیم ملی ایران تزریق شده‌اند اما آیا همه این جوان گرایی سند خورده متعلق به کی‌روش است؟
پاسخ کاملا منفی است. البته که کی‌روش در جوانگرایی تیم ملی نقش دارد و شهامت خوبی از خود نشان داده و بازی خوبی از همین جوان‌ها می‌گیرد که قابل اعتنا هم هست. جوان‌های ملی‌پوش در معیت این مربی که به میدان می‌روند چنان عالی فوتبال بازی می‌کنند که نمونه‌اش را پیش از این کمتر دیده‌ایم و فراموش نکنید که مربیان سابق تیم ملی حداقل در دو دهه اخیر اکثرا لژیونرهای زیادی داشته‌اند که آنها را به خدمت گرفته‌اند و از جوان گرایی معمولا سر باز زده‌اند.
در واقع تنها برانکو بود که در بوسان تیم امید را در دست گرفت و آن را نهایتا به جام جهانی رساند. اما کی‌روش لژیونر زیادی ندارد و به لیگ ایران بیشتر متکی است.
با همه این موارد اما نمی‌توان از نقش هیات رئیسه فدراسیون فوتبال که قوانین خوبی در فوتبال ایران ساری و جاری کرد گذشت. همچنین نقش مربیانی مثل برانکو، مظلومی و دیگر تیم‌ها که از جوان‌ها استفاده می کنند و انصافا خوب هم آنها را به بازی گرفته‌اند.
در واقع تصمیم‌های هیات رئیسه فدراسیون که باشگاه‌ها را مکلف کرد به جای آن همه بازیکن بزرگسال، از تعداد بیشتری بازیکن امید و جوانان استفاده کنند با استقبال مربیان مواجه شد تا از میان همه آنها، امثال ترابی، پورعلی گنجی، کامیابی نیا و همه دیگرجوان‌ها شکوفا شوند.
به واقع تصمیم‌های درست و شهامت مربیان لیگی که کی‌روش ارزش زیادی برای آن قائل نیست نقش فوق‌العاده ای در این زمینه داشتند و در این مسیر کی‌روش به تنهایی هرگز نمی‌توانست به نتیجه برسد.
