با آمدن اوستون اورونوف به پرسپولیس ، سرمربی برزیلی قرمزها با توجه به تخصص این ستاره ازبکستانی برای بازی در پست وینگر چپ، ترجیح داد پست بازی یکی دیگر از ستاره های تیمش را عوض کند و مهدی ترابی را به سمت راست برد. در بازی های ابتدایی ترابی در پست جدیدش عالی کار کرد و زوج فوق العاده ای با دانیال اسماعیلی فر در جناح راست تشکیل داد. همکاری این دو بازیکن چند گل را برای پرسپولیس به همراه داشت ولی هرچه گذشت، شاهد افت محسوس ترابی و البته درخشش فوق العاده اورونوف بودیم.
درحال حاضر با قاطعیت می شود گفت که اکثر بار حملات پرسپولیس روی دوش اورونوف است و پرسپولیس هم وابستگی شدیدی به این بازیکن در خط حمله پیدا کرده است. کاری که قبل از حضور این بازیکن برعهده ترابی بود و این ستاره، امید اول پرسپولیس در کارهای تهاجمی محسوب می شد. بعد از آمدن اورونوف و درخشش او،ترابی کاملا زیر سایه ستاره ازبک قرار گرفته و به خصوص در هفته های اخیر دیگر خبری از تاثیرگذاری ترابی در ترکیب پرسپولیس نیست.
همین موضوع هم باعث شده تا اوسمار در اکثر بازی ها خیلی زود ترابی را از بازی بیرون بکشد و این بازیکن در بازی های اخیر پرسپولیس معمولا بین دقیقه ۶۰ تا ۷۰ تعویض شده است. اتفاقی که البته برای این بازیکن خوشایند نبوده و خود ترابی هم که معمولا آرام و بی حاشیه بوده یکی، دو بار نسبت به تعویض خود معترض شد. هرچند اوسمار هر بار بعد از تعویض ترابی، در بازی های بعدی هم از این بازیکن در ترکیب اصلی تیمش استفاده کرد ولی کاملا مشخص است که این بازیکن مهم از روزهای خوبش فاصله دارد و خیلی روی فرم نیست.
این درحالی است که مثلا در همین فصل قبل و در هفته های پایانی، موتور ترابی حسابی روشن شده بود و او در ترکیب پرسپولیس یکه تازی می کرد. هرچند هنوز هم ترابی برای پرسپولیس مهره مهمی به حساب می آید ولی اوسمار با تعویض بازیکنی که در زمین خوب کار نمی کند می خواهد یک پیغام واضح و مشخص به سایر شاگردانش بدهد.
سرمربی برزیلی با تعویض ستاره تیمش می خواهد به همه ثابت کند که هر کسی آماده نباشد، تعویض خواهد شد؛ حتی اگر آن بازیکن ستاره تیمش باشد.
