مجتبی جباری ، ستاره ای خاص، بازیکنی بزرگ و محبوب در فوتبال ایران و برای باشگاه استقلال است. او با وجود میزان بالای محبوبیت حاصل از کیفیت بسیار بالای فنی و شخصیت ویژه اش بعد از کنار گذاشتن فوتبال هیچگاه به باشگاه محبوبش نزدیک نشده است. شماره ۸ آبی ها این روزها وقتش را در کتابفروشی اش که تازگی ها افتتاح کرده می گذراند هرچند مشتری های فوتبالی زیادی دارد. از جمله خبرنگارانی که به سراغش می روند تا نظرات جالب و البته نقدهای تند و تیزش را راجع به فوتبال ایران و استقلال بشنوند.
استقلال امروز
استقلالی که اکنون می بینیم؟! اتفاقاتی که پیرامون این تیم می افتد واقعا آزاد دهنده است. حتی این سوال پرسپولیسی ها هم هست که چرا اینقدر اتفاق بد برای استقلال می افتد؟! به نظر من این نتیجه سالها سو مدیریت در استقلال است که از زمانی که من بازی می کردم وجود داشته و تا الان حل نشده است. این تیم ها چون دولتی هستند کسی دلش برایشان نمی سوزد.
شرایط پرسپولیس
زمانی که ما بازی می کردیم شرایط استقلال بهتر بود. آن طرف اما پرسپولیس چون نتیجه نمی گرفت مشکلات بیشتری داشت. اگر از همان زمان این دو باشگاه به بخش خصوصی واگذار شده بودند شرایط خیلی بهتری داشتند و دستکم برای گرفتن مجوز حرفه ای به مشکل نمی خوردند. زمانی استقلال آنقدر مهره داشت که اگر آن را تقسیم به سه تیم می کردی، هر سه بین رتبه های اول تا پنجم قرار می گرفتند. ذخیره های تیم ما سابقه ملی داشتند و همه تیم آرزویشان داشتن چنین بازیکنانی بود. اما یکدفعه می بینید تیم خالی می شود. این مشکل زمان و شکل بستن قرارداد است که تیم ناگهان از همه چیز به هیچ می رسد.
جباری: بچه های امروز طرفدار پرسپولیس می شوند؛ چون جام می گیرد/ زمانی که من فوتبال بازی می کردم ذخیره های استقلال ملی پوش بودند
فوتبال بدون برنامه
باشگاه طوری نیست که کسی برایش برنامه ریزی کند. مدیریت می داند که مدت زمانی کوتاهی اینجاست، نمی تواند کار بلند مدت کند، می خواهد همان دوره اش را خوب بگذراند و برود. هرکسی به استقلال می آید ظاهرا بهترین کارها را انجام می دهد اما بعد از یکی دوسال می بینیم بدترین عملکرد را داشته است.
تیمهای دولتی
تیمداری دولتی بخش اصلی مشکل این دوباشگاه است. اگر این دو تیم را بردارید فوتبال ایران تهی می شود. ما مردم را هرروز می بینیم، به خاطر شرایط این دو تیم ناراحت و نگرانند، اما انگار حال و روز این هواداران مهم نیست. آنها ناامید و عصبانی هستند. این همه بی مسئولیتی را واقعا درک نمی کنم.
بحث فنی
بحث فنی جدا از مدیریت و امکانات نیست. استقلال فصل قبل تا آخرین لحظ در کورس بود اما جایی که رقابت خیلی شدید و نزدیک می شود تیمی که مشکلات مدیریتی و حواشی کمتر و انسجام بیشتری دارد شانس موفقیتش بیشتر است. استقلال به همین خاطر کم آورد. استقلال سه تا مدیرعامل عوض کرد و مربی خارجی اصلا درکی از این اتفاقات ندارد و خودش را تنها می بیند. بازیکنان تحت فشار هستند و از طرفی اگر خوب نباشد یا تمرین کند به او انگ می زنند که بی غیرت است. طبیعی است تیمی که اینقدر حاشیه دارد نمی تواند موفق شود. سالهایی که بازی می کردم استقلال قهرمان می شد و شرایط خوبی داشت و همه بازیکنان دوست داشتند به این تیم بیایند. اما حالا برای پرسپولیس اینطوری است. حتی روی تعداد تماشاگران هم تاثیر دارد؛ بچه هایی که فوتبال می بینند طرفدار تیمی می شوند که قهرمانی می آورد. همه اینها شرایط را برای استقلال سخت تر کرده است.
