به گزارش افکارنیوز، در دعای روز هفتم ماه رمضان می خوانیم:
اَللّهُمَّ اَعِنّى فیهِ عَلى صِیامِهِ وَقِیامِهِ وَجَنِّبْنى فیهِ مِنْ هَفَواتِهِ وَ اثامِهِ وَارْزُقْنى فیهِ ذِکْرَکَ بدَوامِهِ بِتَوْفیقِکَ یا‌هادِىَ الْمُضِلّینَ.
خدایا مرا در این روز بر روزه گرفتن و عبادت یاری فرما و در آن از بیهودگى و گناهان دور نما و توفیقی ده که همواره به یادت باشم ای هدایت کننده گمراهان.
ذکر و فکر همراه هم ارزش دارد
مرحوم آیت الله محتهدی تهرانی در شرح دعای روز هفتم ماه رمضان درباره فراز «وَارْزُقْنی فیهِ ذِکْرَکَ بدَوامِهِ» می گوید: خدایا روزی کن که در ماه رمضان یاد تو باشم. «ذکر»، هم یاد معنا می‌کند و هم معنای ذکر زبانی را می‌دهد. دائماً باید به یاد خدا باشم. حدیثاست که اگر حیوانات ذکر نگویند، اسیر دام صیاد می‌شوند. این صداهایی که از حیوانات می‌شنویم، ذکرهایی است که توسط آنان بیان می‌شد. حتی درخت و بیابان و کوه و دشت هم ذکر می‌گویند. باید دانست قرآن کریم علاوه بر ذکر زبانی، ذکر قلبی و یاد درونی را می‌ستاید. ذکر و فکر، همراه یکدیگر ارزش است. متأسفانه کسانی که ذکر می‌گویند، ولی اهل فکر نیستند و کسانی اهل فکر هستند ولی اهل ذکر نیستند! ذکر یکی از نمونه‌های روشن عبادت است و ذکر خدا و نعمت‌های او، زمینه شکر و سپاس است، چنان که غفلت از یاد خدا، مایه کفران است.
وی ذکر را یک نوع حضور قلبی خوانده و در مورد آثار زیاد آن می گوید: اثرات زیادی برای ذاکر است، از جمله؛ باعثتوکل، معرفت، شکر، توجه دائمی به خداوند و جلوگیری از لغزش و گناه، محبت نسبت به قلب هستی یعنی خداوند، امید و رجاء و… می‌شود. ذکر مقام انسان را تا جایی بالا می‌برد که می‌فرماید: تو یاد من باش، تا من هم یاد تو باشم.
نماز شب هشتم
نمازهای مخصوصی برای هر شب ماه مبارک رمضان از حضرت علی(ع) روایت شده و ثوابهای زیادی برای هر شبی ذکر فرموده اند. این نمازهای مستحبی تماما دو رکعت دو رکعت خوانده می شود و خواندن آن در حالت نشسته هم جایز است، لکن ایستاده افضل است.
برای شب هشتم ماه مبارک رمضان نماز دو رکعتی وارد شده است که در هر رکعت بعد از حمد، ۱۰مرتبه سوره توحید و بعد از نماز هزار مرتبه " سبحان الله " بگوید و حضرت علی (ع) درباره ثواب این نماز فرمودند: هر کس که این نماز را بخواند، هشت در بهشت به روی او باز می شود از هر دری که می خواهد داخل شود.
