چرا اینقدر در قرآن از حوریان بهشتی به عنوان پاداش مردان گفته شده؟و چرا برای زنان چنین پاداشی نیست؟آیا این موضوع با عدالت خدا در منافات نیست؟در ضمن شاید زنی دلش نخواهد همسرش حوری بهشتی داشته باشد.این موضوع واقعا مایه سلب آرامش روحی من است.
پاسخ
و بنا به آنچه در قرآن کریم آمده است زنان با ایمان در قیامت در کنار زنان بهشتى (حورالعین) با مردان بهشتى قرین مىباشند.
و زنان با ایمان با همسران با ایمان خود وارد بهشت مىشوند.
اُدْخُلُوا اَلْجَنَّةَ أَنْتُمْ وَ أَزْواجُکُمْ تُحْبَرُونَ وارد بهشت شوید شما و همسرانتان در نهایت شادباش(زخرف، آیه 70). و منظور از ازدواج، همان زنان با ایمانى هستند که در دنیا بودند،(تفسیر المیزان، ج 18، ص 129).
و بودن در کنار همسران با ایمان و مهربان هم براى مردان لذتبخش است و هم براى زنانشان.
2- هُمْ وَ أَزْواجُهُمْ فِی ظِلالٍ عَلَى اَلْأَرائِکِ مُتَّکِؤُنَ؛ آنها و همسرانشان در سایههاى قصرها و درختان بهشتى بر تختها تکیه کردهاند(یس، آیه 56).
و آیاتى که داخل شدن همسران صالح را به بهشت وعده داده شده است. از جمله:
رَبَّنا وَ أَدْخِلْهُمْ جَنَّاتِ عَدْنٍ اَلَّتِی وَعَدْتَهُمْ وَ مَنْ صَلَحَ مِنْ آبائِهِمْ وَ أَزْواجِهِمْ وَ ذُرِّیَّاتِهِمْ إِنَّکَ أَنْتَ اَلْعَزِیزُ اَلْحَکِیمُ(مؤمن، آیه 8). جَنَّاتُ عَدْنٍ یَدْخُلُونَها وَ مَنْ صَلَحَ مِنْ آبائِهِمْ وَ أَزْواجِهِمْ وَ ذُرِّیَّاتِهِمْ(رعد، آیه 23).
از این آیات استفاده میشود که زنان و مردانى که در این دنیا همسر یکدیگرند هرگاه هر دو با ایمان و بهشتى باشند در آنجا به هم ملحق مىشوند و با هم در بهترین شرایط و حالات زندگى مىکنند و حتى از روایات استفاده مىشود که مقام این زنان برتر از حوریان بهشت است به خاطر عبادات و اعمال صالحى که در این جهان انجام دادهاند، و در برخی منابع کلامى و روایى چنین آمده که در روز قیامت، اگر همسر زن مؤمن، اهل بهشت بود، او را اختیار مىکند و اگر از اهل جهنم بود، یک مرد را از میان مردان بهشتى برمىگزیند. شاید فلسفه این کار این باشد که زن برخلاف مرد، از نظر طبیعت تعدّد پذیر نیست. به همین جهت مردى را انتخاب مىکند.
اما گروهى - از جمله آیت اللَّه مکارم شیرازى در مقابل مدعىاند کهحورالعین مىتواند مذکّر هم باشد. براساس این نظر شاید علت اینکه اوصاف حورى که در قرآن به کار رفته، بر مؤنث دلالت مىکند، به این جهت باشد که گفت و گو و محاوره در آن آیات، با طایفه مردان مؤمن بوده است، نه با زنان مؤمن دنیوى. از این رو شیوه محاوره، اقتضا دارد که چنین اوصافى براى این موجودات، ذکر شود. از مضمون برخى آیات و روایات، چنین برمىآید که مسئله لذتهاى جنسى، اختصاصى به مردان ندارد؛ بلکه زنان نیز در بهشت مىتوانند براى خویش شوهرانى دلخواه برگزینند. اصطلاح «حور» نیز اختصاصى به زنان ندارد؛ بلکه حورهاى مذکر نیز در بهشت وجود دارند. براى نمونه از امیرمؤمنانعلیه السلام روایت شده است: «در بهشت بازارى است که در آن خرید و فروشى نیست؛ تنها در آنجا تصویر مردان و زنان وجود دارد. هر کس که تمایلى به آنان پیدا کند، از همان جا بر او وارد مىشود» بحارالانوار، ج 1، ص 148.
در بهشت هم حوریان بهشتى وجود دارند که از نعمتهاى بهشتىاند و در دنیا نبودهاند و هم زنان دنیا - که اهل بهشت باشند با زیبایى و شکوهى برتر از حوریان در بهشت حضور دارند و چنانچه مایل باشند، به شوهران خویش مىپیوندند.
بنابراین لذتهاى بهشت مخصوص مردان بهشتى نیست، بلکه کسى که داخل بهشت می شود از نعمتها و زیبایىها لذت خواهد برد.
چنان که قرآن مى فرماید: وَ فِیها ما تَشْتَهِیهِ اَلْأَنْفُسُ وَ تَلَذُّ اَلْأَعْیُنُ در بهشت آنچه دل خواهد و چشم از آن لذت مىبرد موجود است(زخرف، آیه 71) و در این امر نیز بین مرد و زن بهشتى فرقى نیست هر کدام از آنها هر نوع لذتى بخواهند بر ایشان موجود است و براى زنان بهشتى نیز مردان بهشتى بدلخواهشان هست.
