امام حسن علیه السلام را کریم می‌نامند و می‌خوانند. کریم یعنی بخشنده‌ای که بدون ابراز نیاز دیگران می‌بخشد. امام حسن مظلوم بود مانند مادرش خانم فاطمه الزهرا سلام الله علیها، مانند مادرش هم بدون ضریح و بارگاه ماند.
انشالله که این آرزوی شیعه برآورده شود:
آخر یه روز مهدی برات حرم می سازه حرم برای تو شه کرم می سازه
آخر یه روز مهدی برات ضریح می سازه مثل ضریح شش گوشه بهش می نازه
به کوری عایشه و دشمن حیدر بقیع تو آباد میشه گل پیمبر
خدا کنه حاجت ما یه روز روا شه بقیع خاکتم مثل کرب و بلا شه
آخر یه روز ضریحتو بغل میگیریم حسن حسن میگیم پای ضریح می میریم
آخر برات یه گنبد طلا می سازیم شبیه گنبد امام رضا می سازیم
پنجره فولاد می سازیم حاجت می گیریم دخیل می بندیم که پای دخیل بمیریم
کریم تر از تو به خدا کسی ندیده خدا تو رو برا خودش ناز آفریده
سقاخونه به پا کنیم با شور و احساس سر قبر ام بنین مادر عباس
