خسرو معصومی نویسنده، کارگردان و تهیه کننده فیلم کار کثیف با بیان اینکه جنگ را چیز نادرستی میداند، از عدم اکران فیلم خرس انتقاد کرد.
نشست رسانهای فیلم کار کثیف با حضور خسرو معصومی (نویسنده، کارگردان و تهیه کننده)، حسین زندباف (تهیه کننده)، بهروز شهامت (صدا گذار)، غزل معصومی (دستیار کارگردان و برنامه ریز)، سیامک نیازی (صدا بردار) و بازیگران پدرام شریفی، الهام نامی، پیام احمدی نیا، مهران نائل و سام، ولی پور برگزار شد.
معصومی با اشاره به اینکه به عقیده او در زمان آقای روحانی فشار روی مطبوعات کمتر شده است گفت: من دوستی دارم که از همه حیث ایده آل است، ولی ازدواج نمیکند. او به من گفت: با شرایط من که نه خانه دارم نه کاری که چهار تومن حقوق داشته باشم چگونه ازدواج کنم. این را برای این میگویم که وضعیت اقتصادی خیلی بحرانی است. مثلاً دوستان من با اینکه در سن بازنشستگی هستند بازنشسته نمیشوند چرا که حقوق بازنشستگی واقعاً کفاف نمیدهد.
این کارگردان راجع به زمان طولانی فیلم گفت: قبول دارم زمان فیلم طولانی است و برای همین ۱۵ دقیقه از آن را حذف کردیم و فیلم ۱۲۶ دقیقه ای، ۱۱۲ دقیقه شده است. ولی باید توجه کنیم ما باید تماشاچی را تربیت کنیم تا زمان بیشتری در سینما بنشیند. وظیفه ما فقط پول درآوردن نیست، ما موظفیم تماشاچی را نیز تربیت کنیم.
وی در مورد موسیقی و پایان بندی فیلم گفت: آقای علیزاده به نوعی در سینما برند است و پیمان یزدانیان هم یکی از بهترینهای موسیقی است. در مورد پایان فیلم هم یکی از دوستانم برایم ماجرایی تعریف کرد که در آن ماشینی با مادر و بچههایش در دریاچه سقوط کردهاند. همه این ماجراها برای این است که واقعیت تلخ بیکاری را نشان دهم و دوست دارم آقای روحانی این فیلم را ببیند و از آن عذاب وجدان بگیرد.
معصومی راجع به فیلم خرس گفت: اولین بار که این فیلم پروانه نمایش گرفت که در جشنواره حضور پیدا کرد، ولی آقای سجادپور نگذاشت که فیلم اکران عادی داشته باشد. فیلم خرس، سینمایی شریف و انسانی است. این فیلم ضد جنگ است چرا که من اصلاً جنگ را چیز نادرستی میدانم. امام فرمود: جنگ نعمت است، به نظر من ایشان مد نظرشان آن فرهنگ ایثار و برادری غالب در دفاع مقدس بود وگرنه چه کسی از آدم کشی صرف میتواند حمایت کند.
زندباف راجع به ریتم فیلم گفت: شاید در این مورد دچار چند گانگی هستیم. ریتم در کارگردانی باید شکل خودش را بگیرد و در تدوین رو به بهبود رود. فرض کنید کارگردانی دو صفحه دیالوگ را با میزانسن در یک پلان میگیرد و کارگردانی این دو صفحه را در صد پلان میگیرد. ادیت سینما با ویراستاری قصه متفاوت است، اما باید توجه کرد که تدوینگر ویراستار سینما نیست.