نسرین نکیسا که پس از سال ها حضور کمرنگش در تلویزیون سال گذشته با مجموعه «کیمیا» روی آنتن شبکه دو ظاهر شد درباره فعالیت های این روزهایش به خبرنگار مهر گفت: با آغاز سال نو از ۶ فروردین جلوی دوربین مجموعه تلویزیونی «برادر» به کارگردانی جواد افشار رفتم و دوباره با برخی از دوستانم در «کیمیا» همکار شدم.
وی افزود: به زودی هم در مجموعه ای به نام «آرام می گیریم» بازی می کنم که قسمت هایی از آن سال گذشته جلوی دوربین رفت اما به دلایلی متوقف شد و تا چند روز دیگر دوباره کار از سر گرفته می شود. این سریال را روح الله سهرابی کارگردانی می کند و فرهاد گلی تهیه کننده آن است. در این مجموعه من با علی اوسیوند همبازی خواهم شد.
این بازیگر بیان کرد: من از سال ها قبل با جواد افشار همکاری داشتم و ایران هم مثل همه جای دنیا کار مشترک ملاک ایجاد ارتباط است و باعث می شود در نتیجه اعتمادی که بوجود می آید این همکاری تداوم پیدا کند تا زمانی که در یک کار شاخص مثل «کیمیا» خود را نشان دهد.
نکیسا درباره حضورش در مجموعه تلویزیونی «برادر» گفت: شاید نقشی که در این مجموعه ایفا می کنم از هر لحاظ توقعاتی را که از خودم دارم جبرن نکند و نقش مورد علاقه ام نباشد ضمن اینکه قابل قیاس با آنچه در «کیمیا» ایفا کردم هم نیست، اما به خاطر اینکه شرایط بیکاری چند ساله دوباره برایم تکرار نشود قبول کردم.
وی توضیح داد: بین سال های ۷۵ تا ۸۵ بسیار پرکار بودم اما بعد از آن که آخرین بازی ام را در «یوسف پیامبر» داشتم به دلیل به دنیا آمدن فرزندم فعالیت هایم را کمتر کردم اما این دوران مصادف شد با رکود تلویزیون و خیلی ما طعم بیکاری را چشیدیم. بیش از ۵ سال جسته گریخته در پروژه های تله و سینمایی بازی کردم اما به خاطر اکران های نا منظم و پخش پراکنده تله فیلم ها نمی توانستم انتظار داشته باشم خودم را احیا کنم و دیده شوم.
نکیسا با اشاره به اینکه بازیگری نیاز به دیده شدن دارد، یادآور شد: در بدترین شرایط تلویزیون معضل دیگری که آسیب های جدی تری را به رسانه ملی وارد کرد ورود بازیگران غیرمتخصص بود. این اتفاق تا جایی در تلویزیون رسوخ کرد که دو هفته پیش برخی از همکاران بازیگر خانم که خودم یکی از آنها بودم مجبور به تنظیم نامه ای خطاب به معاون سیما شدند که همه ما ایشان را پدر خود در تلویزیون می دانیم.
بازیگر مجموعه «روزگار جوانی» بیان کرد: شاید ظاهرا به نظر برسد که بعد از «کیمیا» و حضورم در دو مجموعه، دیگر بیکاری چند ساله ام جبران می شود و ضرورتی برای امضایم پای این نامه وجود نداشته باشد اما متاسفانه به آینده خوشبین نیستم و نمی دانم که دو روز دیگر چه چیزی در انتظارم است. به نظرم کار اشتباهی نکردیم و حتی معتقدم زودتر باید این اتفاق رخ می داد. فعلا برای نتیجه گیری زود است ولی انتظار داریم مسئولان صدای دردمان را بشنوند و موضوع را از ریشه آسیب شناسی کنند نه اینکه روی همه چیز سرپوش بگذارند.
وی افزود: ما آقای پورمحمدی معاون سیما را پدر خانواده تلویزیون تصور کردیم و عجیب نیست که گلایه های مان را با ایشان در میان گذاشتیم. بعد از این هم انتظار داریم به جای مسکن به ما جوابی مطلوب بدهند و به همه بازیگران به خصوص زنان بهتر و بیشتر توجه شود؛ چراکه مشکلات تلویزیون کم نیست و سرمایه گذاران و اسپانسرهای نابلد کار را روزبه روز برای بازیگران سخت و سخت تر می کنند.
وی در توضیح این سخن بیان کرد: وقتی سیستم دفاعی بدن دچار ضعف شود ویروس ها و میکروب ها به راحتی حمله می کنند و به پیکره آسیب می زنند. این مصداق حوزه تلوزیون و سینماست خصوصا تلوزیون که دچار ضعف شدید اقتصادی شده بود و در شرایط مذکور ورود افراد نااهل و غیرمتخصص ضربه خطرناکی بر اندام رسانه ملی به خصوص در حوزه بازیگری وارد کرد که مدیریت ناصحیح و ضعف عملکرد دستگاه های نظارتی نیز مکملی برای شدیدتر شدن این ضربات محسوب می شود.
