به گزارش افکارخبر، خشایار الوند درباره سریال های طنز تلویزیون و ضعف هایی که در ساختار و شخصیت پردازی آنها وجود دارد، بیان کرد: بخشی از ضعف در آثار به خود سفارش دهنده بازمی گردد که باید به اصطلاح دوغ و دوشاب را از یکدیگر جدا کند چراکه ظاهرا فرقی بین سریال هایی که می توانند جذاب باشند و مردم را به خود جذب کنند با سریالی که این ویژگی را ندارد، نیست.
وی ادامه داد: وقتی کیفیت سریال ها از روز اول نگارش فیلمنامه درجه بندی می شود تا آخر تولید باید این درجه بندی وجود داشته باشد تا کسی که بهتر کار کرده است به کارش امیدوار باشد و انگیزه های خود را از دست ندهد.
نویسنده فیلمنامه سریال «مرد دو هزار چهره» با اشاره به هزینه هایی که برای تولید یک اثر لازم است، عنوان کرد: صداوسیما می تواند بخشی از هزینه آگهی هایی را که در یک سریال پخش می شوند به خود عوامل سریال برگرداند و به این طریق گروه را به نوعی تشویق هم کرده باشد. به طور مثال ما در «پایتخت ۴» اسپانسر داشتیم اما حتی یک ریال به تهیه کننده و یا بازیگران تعلق نگرفت، در حالیکه پیش از این درصدی از سرمایه اسپانسرها به تهیه کنندگان تعلق می گرفت ولی اکنون آوردن اسپانسر فقط باعثمی شود کار هزینه ساختش را درآورد.
کار با کیفیت و بی کیفیت متمایز شود
الوند با اشاره به اینکه باید تفاوت بین کارهای با کیفیت و بی کیفیت مشخص شود تا بین سازندگان رقابت پدید آید، توضیح داد: هرکسی ظرفیتی دارد و افراد باید نتیجه زحمات خود را ببینند ولی ظاهرا تفاوتی میان سازندگان سریال ها وجود ندارد و بعضی با اینکه حتی در نظرسنجی سریال ها هم در رتبه های چندم قرار دارند اما باز هم با سرعت سریال می سازند.
وی همچنین درباره بعضی از نظرسنجی های سازمان صداوسیما که سریالی را با وجود کیفیت پایین پربیننده معرفی می کند، عنوان کرد: بعضی از سریال ها آنقدر از کیفیت پایینی برخوردارند که مردم آنها را به خاطر سرگرم کننده بودن دنبال نمی کنند بلکه شاید به این دلیل است که ماهواره ندارند و انتخاب یک سریال برای آنها نوعی اجبار است و حقی برای انتخاب ندارند.
فیلمنامه نویس سریال «شب های برره» با اشاره به خروجی سریال «پایتخت» ادامه داد: سریال «پایتخت ۳» حدود ۸۰ میلیارد تومان جذب آگهی و در نتیجه آن درآمدزایی داشت و صداوسیما می تواند یک هشتادم این مبلغ را به گروهی برگرداند که یک سریال پربیننده ساخته اند. وقتی یک سریال پربیننده در سازمان با سریال ضعیف تفاوتی نداشته باشد باعثدلگیری می شود و تیم سازنده را از کار خود دلسرد می کند. تلویزیون باید بتواند فضای رقابتی ایجاد کند. اکنون سریال های ماه مبارک رمضان از جذابیت بیشتری برخوردار است چون نوعی رقابت بین شبکه ها وجود دارد. درحالیکه وقتی انگیزه های مالی و کاری هیچ کدام وجود
ندارد دیگر کسی خود را موظف نمی کند که شش ماه برای نگارش یک فیلمنامه تلاش کند و از طرف دیگر اطمینان دارد که اثرش روی آنتن می رود.
تشکیل شورایی تخصی برای خواندن فیلمنامه ها
نویسنده «پایتخت» با اشاره به تغییراتی که قرار است در آینده در تصویب طرح ها صورت بگیرد، اعلام کرد: ظاهرا قرار است گروهی تخصصی شکل بگیرد و همه متن ها ابتدا به آنجا برود و بعد از تکمیل شدن، کارگردان شروع به ساخت کند. من امیدوارم این شورا جسارت داشته باشد و اگر متنی خوب نبود آن را به طور کامل کنار بگذارد. همچنین ناظران کیفی باید از اهمیت درباره کیفیت متن به کیفیت اجرا برسند یعنی کار در تمام موارد اجرایی از جمله انتخاب لوکیشن ها، بازیگری، کارگردانی و… به شکل مطلوبی تولید شود.
این نویسنده در ادامه درباره سطحی بودن سریال های طنز بیان کرد: باید کمی به نویسندگان حق داد چراکه خندادن مردم ایران سخت است. از طرفی باید بدانیم که در جهان در حوزه های مختلفی از جمله سیاست، قومیت، خانواده و… شوخی می شود و موضوعات مختلفی هستند که جذابیت ایجاد می کنند درحالیکه ما نمی توانیم وارد این حوزه ها شویم.
نویسنده مجموعه «ساخت ایران» با بیان اینکه شرایط سیاسی اقتصادی نیز در اندیشه نویسندگان بی تاثیر نبوده است یادآور شد: این شرایط به علاوه آشفتگی های اجتماعی روی فکر نویسندگان تاثیر می گذارد. بیشتر نویسندگان ما نگران و افسرده هستند و باید بتوان اعصاب درست و امنیت فکری داشت تا نگارش آثار جدیدی رقم بخورد.
وی بیان کرد: ما بعد از ۷ الی ۸ سال می توانیم نفس بکشیم و نیاز داریم حالمان بهتر شود تا بهتر فکر کنیم. با این حال من قبول دارم که در این سال ها در حوزه سریال های طنز ما به نوعی پس‌رفت داشته ایم.
الوند در پایان درباره طرح و فیلمنامه سری پنجم پایتخت نیز عنوان کرد: ما ایده هایی داریم که که باید ببینیم می توان آنها را عملی کرد یا خیر، باید خودمان را از دورتر و با فاصله بیشتری نگاه کنیم و اگر قرار باشد در سرازیری بیفتیم ترجیح می دهیم کاری نسازیم و تنها یک خاطره خوش برای مردم نگه داریم.
