مهم‌ترین شباهت سینما و ورزش، ولع هر دو آن‌ها به شهرت است. هرکه و هرچه از شهرت، سهم و بهره‌ای دارد، مورد توجه این دو حرفه قرار می‌گیرد. سال‌هاست که ورزشکاران محبوب و مشهور وارد سینما می‌شوند و سعی می‌کنند با جادوی سینما خودشان را در سال‌های پس از پایان دوران حرفه‌ای‌شان احیا کنند.
نمونه بارزش پژمان جمشیدی است که زمانی بازیکن تیم فوتبال پرسپولیس بود و حتی در تیم ملی هم بازی کرد، اما حالا به عنوان ستاره بی‌چون‌وچرای سینمای تجاری شناخته می‌شود. در مقابل، طبیعتا بازیگران یا خواننده‌ها که معمولا تمرین‌های سخت ورزش کاران حرفه‌ای را پشت سر نگذاشته‌اند و توانایی‌ها و مهارت‌های آن‌ها را ندارند، نمی‌توانند راهی به ورزش حرفه‌ای و میدان مسابقات پیدا کنند. اما اگر درِ ورزش حرفه‌ای بسته است، در فدراسیون‌ها که بسته نیست. فدراسیون‌های ورزشی در کشور ما اشتهای زیادی به استفاده از چهره‌های مشهور غیرورزشی در سمت‌های رسمی دارند.
درست است که صندلی‌هایی که به چهره‌های مشهور سینما و موسیقی در فدراسیون‌ها می‌رسد، بیشتر جنبه تبلیغی و تزئینی دارد، اما به هر حال این سوال را پیش می‌کشد چرا یک بازیگر، یک خواننده یا هرچه غیرورزشی‌ای باید جز ارکان یک فدراسیون باشد؟ مسلم است که فدراسیون‌ها با این ادعا که قصد دارند از شهرت این ورزشکاران برای توسعه و ترویج خصوصا ورزش‌های کمترشناخته‌شده استفاده کنند از آن‌ها دعوت به همکاری می‌کنند، اما آیا واقعا محمدرضا گلزار عضو هیئت‌رئیسه انجمن پَدِل ایران و سرپرست تیم ملی این ورزش است باعث گسترش این ورزش در کشور شده است؟ اینکه کدام چهره‌های غیرورزشی در فدراسیون‌های ورزشی سمت گرفته‌اند موضوع این گزارش است.
محمدرضا گلزار مربی بدن‌ساز والیبال
خوانندگی، بازیگری، مجری‌گری و هر کار و حرفه دیگری در دنیای سرگرمی نتوانست محمدرضا گلزار آنقدر راضی کند که او را از سر زدن به دنیا ورزش معاف کند. آذر سال ۱۳۸۷ اعلام شد که گلزار از هفته هشتم رقابت‌های لیگ برتر والیبال روی نیمکت مربیگری تیم ارتعاشات صنعتی ایران می‌نشیند.
چند روز بعد از این خبر، رئیس وقت فدراسیون والیبال، محمدرضا داورزنی، در مصاحبه‌ای درباره حضور گلزار در لیگ برتر این رشته گفت: «از حضور هنرمندان و از جمله محمدرضا گلزار در عرصه والیبال حمایت می‌کنم. هنر و ورزش زبانی است که نسل جوان به خوبی با آن ارتباط برقرار می‌کنند. حال آنکه گره خوردن این دو با یکدیگر در برقراری مستحکم‌تر این ارتباط تاثیر مثبت خواهد داشت. در اینکه محمدرضا گلزار چهره محبوب نسل جوان است، شکی نیست. جذب وی آن‌هم به عنوان مربی بدن‌ساز نه تنها باعث تقویت انگیزه‌های تیم مربوطه می‌شود، بلکه علاقه‌مندی بیشتر ورزش‌دوستان به رشته والیبال و همچنین افزایش حضور تعداد تماشاگران در سالن مسابقات را هم به همراه خواهد داشت.»
رئیس فدراسیون والیبال با اشاره به پیشینه ورزشی و والیبالی محمدرضا گلزار تاکید کرد: «اقدام مسئولان تیم ارتعاشات صنعتی برای جذب محمدرضا گلزار از بین اهالی هنر کاملا بجا و منطقی بود چراکه این بازیگر سینما پیش از روی آوردن به عرصه سینما یک والیبالیست بوده است و بعد از آن در عالم هنر مشغول به کار شد. در واقع محمدرضا گلزار به خانه اول خود در زمینه کاری بازگشته است و من از این بابت خوشحالم. تجربه و فعالیت‌هایی که وی در زمینه والیبال داشته، قابل توجه است و قطعا به زودی شاهد تاثیرگذاری آن در تیم ارتعاشات صنعتی خواهیم بود.»
یک هفته بعد از منصوب شدن گلزار به سمت مربی بدن‌ساز تیم ارتعاشات صنعتی ایران، این تیم ۳ بر صفر به حریفش باخت و گلزار دلیل باخت تیمش را نبود هماهنگی تیمی در بین آن‌ها عنوان کرد. او در مصاحبه بعد از این بازی گفته بود چند سال در باشگاه اکسیژن کار بدن‌سازی انجام داده و تجربه لازم برای انجام این کار را دارد.
چند وقت گلزار در مصاحبه‌ای دیگر مدعی شده بود که از زمانی که به این تیم پیوسته شاهد افزایش صمیمت در بین بازیکنان بوده است. او در همین مصاحبه گفته بود: «اگرچه قرار دادم با ارتعاشات یک ساله است، اما این به منزله کوتاه بودن دوره فعالیت‌های ورزشی من به این صورت نیست. از آنجا که پیش از این نیز تجربه‌های زیادی از حضور در میادین والیبال کسب کرده‌ام، قصد دارم این کار را ادامه دهم. اما اینکه در ارتعاشات ماندگار شوم به شرایط پیش‌آمده در آینده بستگی دارد.»
نهایتا حضور گلزار در والیبال طولانی نشد و بعد از مدتی هم رسانه‌ها علاقه‌شان را به اخبار فعالیت وی در والیبال از دست دادند. اما این پایان فعالیت او در ورزش نبود.
محمدرضا گلزار مربی بدن‌ساز رامین رضاییان
سال ۱۳۹۸ رامین رضاییان ویدئویی در صفحه شخصی‌اش در اینستاگرام منتشر کرد که پس از اتمام رقابت‌های لیگ ستارگان قطر و حذف تیمش از مسابقات جام امیر این کشور، تمرینات اختصاصی‌اش را در تهران زیر نظر محمدرضا گلزار پیگیری می‌کند. برای این دو ستاره سینما و فوتبال که هر دوشان به بودن در صدر خبر‌ها علاقه دارند، این خبر بیشتر نوعی تبلیغ بود. مطمئنا رضاییان با سال‌ها سابقه در فوتبال آنقدر مربی بدن‌ساز کاربلد و متخصص بدن‌سازی فوتبال سراغ دارد که نیازی به گلزار نداشته باشد، اما هیچ‌کدام از آن مربی‌ها، با وجود همه تخصص‌شان، شهرت‌شان به گرد پای گلزار هم نمی‌رسد.
محمدرضا گلزار در پَدِل
آذر سال گذشته محمدرضا گلزار به عنوان عضو هیئت‌رئیسه انجمن پدل ایران و سرپرست تیم ملی پدل معرفی شد. او پس از عضویت در هیئت‌رئیسه انجمن پدل ایران بیان کرد: «در این مدت خیلی تلاش کردم که این سمت را نپذیرم با وجود اینکه من عاشق ورزش هستم، مخصوصاً ورزش پدل که بسیار جذاب است. همه می‌دانید که پذیرش این سمت چه مسئولیت سنگینی است. من قول دادم که کمک کنم و به عهدم وفادارم و امیدوارم با کمک اهالی رسانه به افتخارات بین‌المللی دست پیدا کنیم. از وزارت ورزش و رئیس فدراسیون تنیس هم تشکر می‌کنم. امیدوارم بتوانیم با کمک هم بدرخشیم.»
گلزار در پاسخ به این پرسش که در والیبال حضور کوتاهی داشت و آیا در پدل ماندگار است؟ تاکید کرد: «من از معدود هنرمندانی هستم که زندگی‌ام با ورزش عجین شده است. سال‌ها والیبال را به صورت حرفه‌ای و باشگاهی کار کرده‌ام. در اسکی هم سال‌ها هم بوده‌ام. در والیبال یک فصل را به عنوان مربی بدن‌ساز کنار یکی از تیم‌ها بودم. برای پدل هم مطمئن باشید که تیم ملی سال آینده سورپرایز‌هایی دارد.» گویا حضور گلزار در پدل مربوط به بخش بین‌الملل این رشته می‌شود که این مسئله هم در نوع خود عجیب است.
میلاد کی‌مرام در فدراسیون تنیس
پدل از جمله ورزش‌های راکتی است که در ایران زیرمجموعه فدراسیون تنیس است. گویا حضور گلزار خیلی به مذاق این فدراسیون خوش آمده که چند روز پیش در حکمی میلاد کی‌مرام را به‌عنوان رئیس کمیته تنیس ساحلی ایران معرفی کرد. البته کی‌مرام قبلا به‌عنوان مشاور رئیس فدراسیون و عضو کمیته ساحلی والیبال منصوب شده بود، ولی حالا در سمتی دیگر قرار است فعالیت کند.
فدراسیون تنیس علاقه ویژه‌ای به استفاده از سلبریتی‌ها دارد. ۱۶ فروردین سال ۱۴۰۰ هم امیر جدیدی به تیم ملی تنیس دعوت شد. سرمربی تیم ملی در آن مقطع درباره علت دعوت از جدیدی به تیم ملی گفته بود: «او قبل از اینکه بازیگر شود تنیس بازی می‌کرد و در مسابقات مختلف هم حضور داشت. از طرفی در مسابقات هم حضور داشته باشد حال و هوای بهتری به رقابت‌ها می‌دهد.» این خبر با واکنش‌های منفی و انتقادی زیادی مواجه شد. دور روز بعد فرزین ضیاآذری، دبیر فدراسیون تنیس، از حضور تشریفاتی جدیدی خبر داد و گفت: «فدراسیون تنیس این را می‌داند که جدیدی برای تورنمنت‌های بزرگ نیست و هدف از دعوت او بیشتر جنبه تشریفاتی و فرمالیته دارد تا توجه‌ها را به تنیس جلب کند چراکه او بازیگر معروفی است و حضورش در تنیس قطعاً برای عموم مردم جالب است. او قرار است در انتخابی کار ساخت مستند را کلید بزند.»
سالار عقیلی در وودبال
اردیبهشت امسال هم سالار عقیلی، خواننده، به دعوت مهرداد جمشیدی، دبیرکل فدراسیون و سرپرست انجمن وودبال کشور، به عضویت هیئت‌رئیسه انجمن وودبال درآمد. عقیلی در مراسم پذیرش حکمش ضمن ابراز خرسندی از پذیرش این دعوت از سوی وودبال و آرزوی موفقیت برای رشد و توسعه این رشته جذاب، حمایت خود را از وودبال اعلام کرد. وودبال یک ورزش توپ و میله‌ای شبیه به گلف است. در این ورزش، بازیکنان از یک میله چوبی و توپ‌هایی که کمی بزرگ‌تر از توپ‌های گلف‌اند استفاده می‌کنند. هدف این است که توپ را با کمترین ضربه به هدف برسانند. پرسیدن اینکه حضور سالار عقیلی چقدر برای این ورزش مفید است، از آن سوال‌هایی است که اصلا به جوابی نیاز ندارد.
