تاریخ دقیق آغاز عید نوروز در هاله‌ای از ابهام است. برخی منابع، ریشه آن را به جمشید، پادشاه افسانه‌ای ایران، نسبت می‌دهند. در شاهنامه، جمشید به عنوان بنیانگذار نوروز معرفی شده و گفته می‌شود که او در چنین روزی بر تخت پادشاهی نشست و جهان را از صلح و عدالت آکنده کرد.
جشن باستانی:
در دوران باستان، نوروز به عنوان جشن اعتدال بهاری و آغاز سال نو گرامی داشته می‌شد. این جشن، نمادی از رستاخیز و نو شدن طبیعت بود و مردم با برگزاری آداب و رسوم مختلف، به استقبال بهار می‌رفتند.
تحولات تاریخی:
با ظهور اسلام، نوروز به عنوان یک جشن ملی و باستانی حفظ شد و مسلمانان ایرانی نیز آن را گرامی می‌داشتند. در طول تاریخ، پادشاهان و سلسله‌های مختلف ایرانی، نوروز را به عنوان عید رسمی کشور به رسمیت شناختند و به برگزاری باشکوه آن اهتمام می‌ورزیدند.
نوروز در دوران معاصر:
امروزه، عید نوروز به عنوان یکی از مهم‌ترین اعیاد ملی در ایران و بسیاری از کشورهای دیگر از جمله افغانستان، تاجیکستان، جمهوری آذربایجان و کردستان عراق گرامی داشته می‌شود. این عید، فرصتی برای تجدید دیدار با اقوام و دوستان، صله رحم، خانه‌تکانی، سفر و شادمانی است.
آداب و رسوم:
عید نوروز با آداب و رسوم مختلفی همراه است که از جمله آنها می‌توان به سفره هفت سین، دید و بازدید، عیدی دادن، سیزده بدر و پخت غذاهای سنتی اشاره کرد.
اهمیت فرهنگی:
عید نوروز، نمادی از هویت و فرهنگ ایرانی است که از دیرباز تا کنون حفظ شده است. این عید، به عنوان یک میراث فرهنگی ارزشمند، نسل‌ها را به هم پیوند می‌دهد و حس همبستگی و تعلق خاطر را در میان مردم تقویت می‌کند.
سخن پایانی:
عید نوروز، جشنی باستانی با ریشه‌های عمیق در تاریخ و فرهنگ ایرانی است. این عید، فرصتی برای نو شدن، شادمانی و تجدید قوا است. با فرا رسیدن نوروز، طبیعت جان دوباره می‌گیرد و انسان نیز با امید و آرزوهای نو به استقبال سال جدید می‌رود.
نوروزتان پیروز!
