واکنش سوسن پرور به درگذشت زهره فکور صبور : زهره جان فکور صبور عزیزم که هرگز ندیدمت همین دیروز چه برتو گذشت که مرهمت شد صد قرص آرام بخش ؟ زهره جانم من این روزها با کرونا کلنجار می روم و دو شب سخت را گذراندم و گمان می کردم نمیمانم اما ماندم . تمام لحظاتی که ترس رفتن بر من غالب شده بود دیدم چقدر این زندگی بی سامانم را دوست دارم و نمی خواهم ترکش کنم . شاید خنده دار باشد ولی توی آن حال به جورابهای نو و پا نخورده ام فکر کردم و دلم خواست فرصتی داشته باشم تا همه آنها را بپوشم . زهره جانم نمی دانم بر تو چه گذشت که چشمان منتظر مادرت را جا گذاشتی و رفیق صد قرص آرام بخش شدی و رفتی که آرام شوی .
اما می دانم در این رفتن تو سهمی دارم بابت آن سهم مرا ببخش . حتما جایی چرخه مهربانی را قطع کردم که باعث شده دنیایت از مهر خالی شود . حتما جایی از سر خشم فریادی کشیدم که دیگر تاب شنیدن صدای این دنیا را نداشتی حتما جایی تلخی کردم که دنیایت را تلخی پر کرد و خواستی که بروی . زهره جانم ما همه به هم وصلیم و حتما من جایی کج رفتم که تو از رفتن باز ایستادی . من را ببخش دختر مهربان . ببخش که نتوانستم دنیا را به اندازه خودم زیباتر کنم . ببخش که نتوانستم جلوی رفتنت را بگیرم . ببخش که یکی از آن صد قرصی که دیروز خوردی من بودم . روحت شاد
