هرچه بررسی می کنم، بیشتر به این نتیجه می رسم که واقعاً یکی از مشکلات اساسی و کلان مقوله زمامداری در ایران، آن است که زمامداران بیش از حد و در هر موضوعی حرف می زنند. حاصل این همه حرف زدن، آن است که گاهی خود هم حرف های قبلی خود را فراموش می کنند و اگر به مجموعه سخنانشان بنگری، واقعاً حاصل یک منظومه فکری جامع نیست و به وضوح مشخص است که فرد گوینده، چندان اهل اندیشه و نظر نبوده، بلکه در اجتماعات و محافل مختلف، به ضرورت و متناسب با جو جلسه حرفی زده است.
به عنوان مثال، این دو اظهار نظر کاملاً خلاف هم را ببینید: « حمایت اروپا از برجام بهتر از انتظارها بود» «اروپا کمتر از یک درصد تعهدات خود را انجام داده است» و شاید بتوان فرض کرد که این دو جمله در مناظره ای با موضوع عملکرد برجامی اروپا از دو چهره کاملاً موافق و کاملاً مخالف با برجام صادر شده باشد، اما جالب است بدانید هر دو را وزیر محترم امور خارجه آن هم در فاصله چند ماه از هم گفته است. هر دو هم در شرایطی بوده که آمریکا از برجام خارج شده است.
«برنامه ای برای دولت دوازدهم تهیه کرده ایم که یک حداقلی برای همه ملت ایران است. هیچ ایرانی نباید از آن حداقلی که بتواند یک زندگی را از نظر مالی تامین کند، کمتر درآمد داشته باشد. به همین دلیل با اطمینان می‌گویم که اگر موفق شویم – یعنی در انتخابات پیروز شویم - هیچکس در هیچ نقطه ایران سر گرسنه بر بالین نخواهد گذاشت، هیچ کارتن خوابی نخواهد بود و هیچ کودک کاری نخواهیم داشت.» این جملات، وعده های معاون اول محترم دولت در انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶ است و جالب تر آنکه در ادامه می گوید بخش اول این امور انجام شده و ادامه اش در دولت دوازدهم پیاده خواهد شد.
اما مواضع رئیس دولت، تقریباً آینه تمام نمایی از آن چیزی است که در دولت های یازدهم و دوازدهم در جریان است. پس از آنکه ملت پای دستاوردهای خود هزینه های گزاف داد و حتی دانشمندان خود را در این راه تقدیم کرد، پنج سال عمده فعالیت های هسته ای تعلیق شود، تاسیسات هسته ای یا با سیمان پر شود، یا پلمب شود و یا با انواع بازرسی کنترل شود و در این مدت حتی آب خوردن مردم به برجام گره زده شود، بارها بگویند که تمام تحریم ها از روز اجرای توافق بالمره لغو خواهند شد و حالا چه؟
حالا می گویند برجام قرار بود سایه جنگ را دور کند! حالا پس از ۶ سال بی عملی و ناکارآمدی، بگویند ما اختیار نداریم!
جناب رئیس جمهور! شما اختیار داشتید دستاوردهای بزرگ ملت ایران را که حتی پایش خون ریخته شده بود، معامله کنید و به ثمن بخس واگذار کنید، اختیار نداشتید اقتصاد را سامان دهید؟ اختیار ندارید که نظام بانکی را اصلاح کنید؟ اختیار ندارید که نقدینگی را کنترل کنید؟ اختیار ندارید وزرا و مدیران نالایق و ناکارآمد را برکنار کنید و شایستگان را بر مناصب بنشانید؟ خیر جناب رئیس جمهور! اشکال شما این است که بیشتر دولت حرفید تا عمل، نیک می دانید که اختیار همه چیز را داشته اید. دقیقاً اختیار چه چیز را می خواستید داشته باشید که ندارید؟
سیدمحمد بحرینیان
