متن نامه وزیر بهداشت در پاسخ به استعفای ایازی به شرح زیر است:
برادر گرامی جناب آقای دکتر ایازی
معاون محترم امور اجتماعی
مرقومه جنابعالی که علاوه بر تبیین جایگاه معاونت اجتماعی، بیانگر عدم تمایل حضرتعالی به همکاری با اینجانب بود را دریافت نمودم. مستحضرید چند سال قبل در زمانی که در جایگاه معاون سازمان برنامه و بودجه بودم به دلیل سوابق ارزنده تان به عنوان مشاور در امور سالمندان از همراهیتان بهره مند شدم و در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی نیز بنا داشتم از تجارب و تلاشتان محروم نمانم.
مع الوصف از آنجا که در تمام سال های خدمتگزاری ام هرگونه اعلام عدم تمایل به همکاری را بی پاسخ نگذاشته ام و متاسفانه ساعت ها قبل از بازکردن پاکت مرقومه ارسالی جنابعالی در بعضی از شبکه های خبری از متن آن مطلع شدم، لذا با استعفای حضرتعالی موافقت می شود و از آنجا که اجتماعی شدن ارائه خدمت در نظام سلامت همت همگان و هدایت بالاترین مقام اجرایی را می طلبد، لذا تا اطلاع ثانوی مسئولیت اداره آن مجموعه بعهده اینجانب خواهد بود. اینجانب با پرهیز جدی از بستن واگن وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به لوکوموتیو سیاست زدگی تلاش خواهم کرد از ظرفیت همه دلسوزان نظام و علاقه مندان به خدمت با هر گرایش سیاسی استفاده کنم.
مع الوصف به عنوان مدیری که حدود چهار دهه از عمرم را در جایگاه های مختلف اجرایی سپری کرده ام با بهره گیری از مشورت کارشناسان بی غرض و مجرب و بکارگیری توشه ایام گذشته می کوشم با اندیشه ای نظام مند و دور از رانش ها و کشش های مقطعی و تاثیر پذیری از هرگونه توصیه به ویترین آرایی، منطبق با مصلحت آینده مردم، انقلاب و نظام طی طریق نمایم. بدیهی است در این راه موافقان و مخالفانی نیز خواهم داشت که اگر موافقانمان فهیم، ثابت قدم و مومن به خدمت و مخالفانمان منصف، وطن دوست، بی غرض و خردمند باشند یقینا راهی هموارتر خواهیم پیمود. گرچه زحمات چند سال اخیر حضرتعالی و همکارانتان در جلب مشارکت خیرین و به کارگیری سازمان های مردم نهاد در عرصه سلامت ستودنی است، مع الوصف اینجانب معتقدم اجتماعی شدن سلامت، تنها وظیفه یک معاونت درون وزارت بهداشت نیست، سی و چند سال پیش به اتفاق بعضی از عزیزان از پزشکی جامعه نگر نوشتیم و اجرا کردیم چون معتقد بودیم طبیب باید جامعه محور تربیت شود نه بیمارستان محور. امروز با توجه به مولفه های اجتماعی موثر بر سلامت، معتقدم همه همکاران، معاونت ها و دستگاههای زیر نظر ما باید جامعه محور تلاش کنند. ضروریست نگاه جامعه محور و اجتماعی کردن خدمات جزء لاینفک و ادغام یافته در کلیه معاونت ها و در نهایت همه کارگزاران جمهوری اسلامی باشد.
نیک می دانید در کشورهای در حال توسعه به جای تقویت، ادغام و نهادینه کردن نگرش و تغییر نگاه به ایجاد ساختار می پردازیم که این درد مزمن و علاج ناپذیر کشور ما نیز هست. ستاد های متعدد از اقامه نماز تا مبارزه با قاچاق و فساد و غیره چقدر در تغییر رویکردهای اجتماعی ما موثر بوده است؟
آیا فکر می کنید با ایجاد اداره کل و یا معاونت اخلاق پزشکی می توانیم خدمات همکارانمان را اخلاقی تر کنیم؟ یا راهکارهای دیگری نیاز است؟ که به قول همشهریم سهراب سپهری “چشم ها را باید شست، جور دیگر باید دید” این تغییر نگاه گرچه مردان و زنانی سخت کوش به عنوان پیام آوران تحول می خواهد اما بدون شک با تحمیل ساختار و هزینه ای جدید به بدنه سنگین و فربه نظام اداری میسور نخواهد شد.
می دانید چرا DMF در شاخص های بهداشت دهان و دندان غیرقابل قبول است؟ چون دانشجوی دندانپزشکی ما به جای Commuity based (جامعه محور) Unit based و Clinic based تربیت می شود.
می دانید چرا پرستار ما در نظام ارائه خدمت تک بعدی و آنهم در بالین بیمار به کار می آید؟ چون بیمارستان محور Hospital based آموزش می بیند و بالاتر می دانید چرا دانشجوی نخبه ای که از دبیرستان به عنوان دانشجوی پذیرفته شده کنکور تحویل می گیریم، اینهمه از جامعه بیگانه است؟ چون از روز اول مدرسه به او محفوظات سنگینی می آموزیم حافظه اش را پر می کنیم، Memorization اجرا می کنیم نه Socilization روز اول دبستان در کشورهای پیشرفته کودکان را به پارلمان می برند، با ترافیک درست و عبور از خط عابر پیاده آشنا می کنند، احترام به حقوق شهروندی را به او می آموزند ولی ما …
اینجانب مصمم هستم تا اجتماعی شدن را به تغییر نگاه و آنهم نه به شکل جزیره ای منفک بلکه در همه اجزای وزارت بهداشت و نهایتا بدنه دولت منتقل کنم و برای این هدف برنامه ای دارم که قرار بود با جنابعالی به عنوان دل سوزی اندیشمند در میان گذارم که متاسفانه حوصله نفرمودید.
از خداوند بزرگ برایتان هرکجا که هستید آرزوی توفیق و تندرستی دارم .
نکته اول در این نامه این است که متن استعفای ایازی از معاونت اجتماعی در هیچ رسانه ای منتشر نشد بلکه تنها خبر استعفای وی مطرح شد که با مرقومه آقای وزیر در اینکه متن نامه استعفای وی را در رسانه ها خوانده است متفاوت است.
نکته دوم اینکه وزیر بهداشت با صراحت می گوید: اینجانب با پرهیز جدی از بستن واگن وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به لوکوموتیو سیاست زدگی تلاش خواهم کرد از ظرفیت همه دلسوزان نظام و علاقه مندان به خدمت با هر گرایش سیاسی استفاده کنم. سوال اینجاست آیا وی به سیاست زدگی دولت آقای روحانی اعتراف دارد که اینگونه سخن می گوید؟ و یا اینکه وزارت خانه بهداشت در زمان قاضی زاده هاشمی سیاست زده بود؟ هر چند آقای روحانی در تمجید از قاضی زاده هاشمی گفته بود که آقای قاضی زاده هاشمی بسیار پرتلاش و دلسوز که بیشترین سفر به استان‌ها و نقاط دوردست کشور را برای رسیدگی به امر سلامت مردم داشت و کسی که به گفته روحانی به کار خود عشق می‌ورزید و با تمام توان در توسعه خدمات سلامت و حل مشکلات کوشا بود و بدون تردید نامش در تاریخ بهداشت و درمان کشور ماندگار خواهد بود.
آیا در مجموع بدنه وزارت بهداشت و یا دولت سیاست زدگی وجود دارد که به نظر می رسد روحانی باید در این خصوص اعلام موضع نماید.
وزیر بهداشت در بخش دیگری از این نامه می گوید: ستاد های متعدد از اقامه نماز تا مبارزه با قاچاق و فساد و غیره چقدر در تغییر رویکردهای اجتماعی ما موثر بوده است؟
آقای وزیر شما در جایگاهی نیستید که عملکرد نهادهای اجتماعی همچون اقامه نماز را قضاوت کنید ، به نظر می آید آقای نمکی به جای پاسخگویی درباره برنامه ها و عملکرد خود در وزارت بهداشت به دنبال زیر سوال بردن نهادهایی است که کار فرهنگی و اجتماعی انجام می دهند.
