گروه سیاسی- عضو شورای مرکزی جمعیت پیشرفت و عدالت و کارشناس مسائل سیاسی در یادداشتی پیرامون وضعیت مدیریت شهری رو رویکرد آن گفت: در بحث آسیبشناسی نظام اجرایی و مدیریتی کشور به موارد متعددی اشاره شده و به ویژه به دنبال نابسامانیها و ناکارآمدهای مدیریتی کشور در سال های اخیر ابعاد متفاوتی از آنها مورد تأکید کارشناسان و رسانهها قرار گرفته است.
به گزارش افکارنیوز، از جمله این آفات دچار شدن به سیاسی کاری و غلبه بازیهای سیاسی و تمرکز بر استراتژیهای رسانهای و جنگ روانی به جای تمرکز بر برنامهریزی و تدبیر برای حل مسائل و مشکلات بوده است. از نمونههای مشهود این نابسامانی، وضعیت امروز شهرداری تهران و کیفیت مدیریت آن در یک سال اخیر بوده است چنانکه پس از حدود دوازده سال فعالیت بی وقفه در شهر که همراه با کار و فعالیت مداوم و تغییر و تحولات مستمر در شهر بود در یک سال اخیر رکود و رخوت حاکم بر مدیریت شهری مردم را نسبت به سرنوشت اداره شهر دچار نگاه منفی ناامیدی نموده هست.
وی افزود: در حالی که تیم جدید با شعارهای دهان پرکن وعده تغییر و تحول نظر شهروندان را متوجه خود نمود از ابتدای آغاز به کار بنای خود را بر سیاه نمایی در مورد وضعیت شهر و تخریب مدیریت قبلی قرار دارد. این رویکرد نه تنها در قالب استراتژی شهر سوخته اعتبارزدایی از عملکرد مدیریت قبلی نزد افکار عمومی را دنبال نمود که در بدنه مدیریت شهری هم با شکل دادن به فضای سیاسی هجمه به مدیران باسابقه و متعهد به بهانه نزدیکی به تیم قبلی را دنبال کرد و آسیب جدی به سرمایههای انسانی این نهاد اجتماعی وارد کرد.
بابایی در ادامه گفت: با این حال در عمل کیفیت عملکرد شورای شهر جدید و تیم مدیریتی کنونی در شیوه انتخاب شهردار قبلی و روند استعفا و کنار رفتن او به بهترین شکل خود را نشان داد چنانکه عملاً با انتخاب فردی که از همان ابتدا نسبت به کفایت و کارآمدی او تردیدهای جدی وجود داشت عملا ًشهرداری برای چند ماه تعطیل شد و در نهایت هم به انتخاب شهرداری دیگر از دل زد و بندهای سیاسی انجامید. آن هم شهرداری بازنشسته که امید چندانی به دوام او در صندلی شهرداری تهران هم وجود ندارد.
رسول بابایی با اشاره به منازعات درونی شورا اظهار داشت: به اینها باید درگیریها و منازعات درونی شورای شهر تهران را اضافه کرد که به نوعی بازتاب اختلافات و سلایق درون اردوگاه اصلاح طلبی است. به واقع غلبه فضای سیاسی و نگاه به شهرداری تهران به عنوان یک باشگاه سیاسی باعث شده فضای تصمیم گیری و برنامهریزی برای مسائل شهر تهران به تقسیم پستها و مناصب و تدبیر برای راضی نگه داشتن کلیه طیفهای اصلاح طلب تقلیل یابد. اینکه امروز حتی اصلاح طلبان دلسوز هم با مشاهده وضعیت کنونی نسبت به سرنوشت اداره شهر ابراز نگرانی میکنند و با اشاره به عملکرد ضعیف تیم جدید نسبت به بی اعتمادی افکار عمومی نسبت به کارآمدی اصلاح طلبان هشدار میدهند برخاسته از همین موضوع است. امروز همه نگرانند و نسبت به توقف روند تحول پایتخت بیم ناکند. تنها میتوان امیدوار بود که شورا و شهرداری از سیاسی کاریهای موجود فاصله گرفته و حرکت در مسیر تحول گرایانه گذشته را دنبال کنند.