دکتر ابراهیم رزاقی در گفت‌وگو با «دیپلماسی ایرانی» (وابسته به صادق خرازی) خاطرنشان کرد: یقیناً باید دولت را مقصر اصلی نابسامانی فعلی اقتصادی دانست. دولت با در اختیار داشتن بودجه و درآمد ناشی از فروش نفت و پتروشیمی سرمایه عظیمی را در اختیار دارد که به راحتی می‌تواند شرایط را کنترل و مدیریت کند. در این وضعیت که در فضای سیاست بین‌الملل هم وجود دارد لازم است که دولت جهادی و انقلابی تصمیم گرفته و عمل کند. آیا اکنون چنین رفتاری در دولت مشاهده می‌شود؟ در این 5 سال حضور روحانی، فکر مسمومی در فضای اقتصادی رشد پیدا کرده که اعتقاد دارد اگر آزادی عمل در بازار وجود داشته باشد خود بازار خواهد توانست به یک تعادل و ثبات در طول زمان برسد که مسئله شغل و درآمد را به صورت خودکار حل خواهدکرد. البته این فکر نه از دوره روحانی که یادگاری آقای هاشمی رفسنجانی است که دولت به دولت از خود آقای هاشمی با آن سیاست‌های تعدیل ساختاری سرمایه‌داری به دولت آقای خاتمی بعد احمدی‌نژاد و بعد هم روحانی منتقل شده است. در سایه این سیاست‌های اقتصادی ما رقمی نزدیک به 1500 میلیارد دلار کالا و خدمات به کشور وارد کرده‌ایم، اما در آن سو تنها 12 میلیون فرصت شغلی را ایجاد کرده‌ایم. در صورتی که این رقم باید عددی نزدیک به 75 میلیون فرصت شغلی باشد. این اعداد به راحتی ماحصل نوع نگاه دولتمردان را نشان می‌دهد. اقتصادی که هیچ تلاشی برای مقاومت و ایستادگی در مقابل برخی زیاده‌خواهی‌های بیرونی و داخلی ندارد.
وی می‌افزاید: برجام مسکن نبود، بلکه کاتالیزور بحران بود. اگر در گذشته این اقتصاد توانسته بود کمی از سیاست‌های سرمایه سالارانه برخی اشخاص که منافات جدی هم با قانون اساسی دارد،فاصله بگیرد یقیناً امروز حال و روز اقتصاد و معیشت ایران این گونه نبود.
رزاقی تصریح کرد: به نظر من دولت و به خصوص تیم اقتصادیش با تمام نیرو در خط انهدام کشور حرکت می‌کند. پس باید کل دولت نه تیم اقتصادی عوض شود. اخیراً نمایندگان خواستند سه وزیر دولت را استیضاح کنند اما با مخالفت اکثریت مجلس روبه‌رو شد. پس دولت هم نفوذ خود را دارد. این وسط نیروهای انقلابی هستند که توان پیگیری مطالبات به حق و مطرح کردن دغدغه‌های خود را ندارند. امروز فضایی شکل گرفته که همه آن منتقدین در تنگنا قرار دارند. همین آقای روحانی چگونه بر منتقدین خود تاخته است. مگر منتقدین چه گفتند و یا چه می‌گویند؟ چرا ثروت کشور باید به دست عده‌ای خاص برسد؟ عده‌ای خاص؛ آیا جمعیت آنها به ده‌هزار نفر می‌رسد؟ پس من معتقدم که بیش و پیش از تأثیر سیاست و فشار ترامپ بر اقتصاد، این مسئولین ما هستند که بحران داخلی را ایجاد کرده‌اند. دولت قانون را دور می‌زند. مجلس هم که نظارت خود را هم بر فعالیت دولت هم در امر قانون‌گذاری رها کرده است.
