استعفای محمد علی نجفی شهردار تهران خبری است که در شرایط عادی و طبیعی به عنوان یک بمب خبری می تواند سر و صدا بپا کند. اینکه جناحی بتواند تمام کرسی های شورای شهر را از آن خود کند، با دست باز و اختیار کامل بتواند شهردار همسو و هم جهت با خود را برگزیند؛جناب شهردار با اختیار و تمام توان چند ماه به قلع و قمع مدیران تیم سابق دست زند و از هیچ تخریب و سیاه نمایی در خصوص مدیران پیشین خود فروگذار نذاشته باشد اما به ناگاه در حالی که یک شورای شهر کاملا همسو و همراه با خود را دارد و دولت هم تمام توان خود را متوجه کمک به شهرداری کرده جناب شهردار بنا به دلایلی گنگ و مبهم استعفا دهد! با این حال می بینیم که استعفای نجفی برای آگاهان و تحلیل گران و حتی افکار عمومی چندان موضوع پیچیده و عجیبی نبود و خبر طوری انعکاس یافت که گویا همگان انتظار این موضوع را داشتند.
محمد علی نجفی پیش تر در سازمان میراث فرهنگی و ستاد هماهنگی اقتصادی دولت هم بیشتر از چند ماه دوام نیاورده بود و برای چند ماه هم در مقام سرپرست وزارت علوم قرار گرفته بود. به واقع محمد علی نجفی هر کجا که بوده با استعفا نامش عجین بوده و استعفای او کاملا برای همه قابل پیش بینی بود. مدیری خسته، ناتوان و منفعل در اداره شهر که در این چند ماه گذشته تقریبا در برابر تمامی اتفاقات روی داده در شهر ضعیف و منفعل نشان داده بود و تحلیل گران عدم تسلط و کمکاری او را به موقتی بودن او نسبت می دادند.
به واقع از همان روزهای آغازین شروع به کار نجفی حتی اعضای شورا و اصلاح طلبان جسته و گریخته به موقتی بودن نجفی اشاره می کردند و اینکه حضور او در شهرداری تهران موقتی خواهد بود. گویا نجفی قرار است با ماموریتی مشخص به شهرداری تهران بیاید، برخی برنامه های دوستان خود را به پیش برده و سپس در فرصت مقتضی کنار کشد. در این میان آنچه مغفول مانده و کسی به آن توجه نمی کند صدمه و آسیبی است که شهر تهران و شهروندان تهرانی بابت سیاسی کاری های این عده در این ماه ها متحمل شده اند. معاونت اجتماعی شهرداری تهران در هفت ماه گذشته کاملا بدون برنامه به حال خود رها شده است. وضعیت واکنش مدیران شهری در برابر زلزله و همچنین بارش برف تهران از دیگر نشانه های این رویکرد مدیریتی است. حدود دوهزار درخت در تهران به واسطه برف تهران شکستند چرا که شهردار تهران تمرکز لازم برای اداره شهر را نداشت و مدیران شهری پیش بینی های لازم برای هرس درختان را انجام نداده بودند. به غیر از این نمونه می توان موارد متعدد دیگری را هم مورد اشاره قرار داد که به واسطه ناکارآمدی مدیریتی نجفی و یارانش شهر و شهروندان تهرانی در این هفت ماه دچار خسارت شده اند.
از همین رو شورای شهر و اصلاح طلبان باید به افکار عمومی در خصوص عملکرد خود در این زمینه به افکار عمومی پاسخگو باشند و یکبار هم که شده از موضع پاسخگو در مورد آنچه در شهر تهران در این ماه ها گذشته توضیح دهند.
رسول بابایی/کارشناس و تحلیل گر مسائل سیاسی
