محمود سریع‌القلم در نشستی با موضوع مدیریت گفته است: عدم دستیابی ما به توسعه‌یافتگی عموما به نارسایی‌های فرهنگی جامعه برمی‌گردد. این نارسایی‌ها موجب می‌شود که نتوانیم تصمیم‌سازی‌های منطقی، علمی، جامع و رو به آینده انجام دهیم.
وی می‌افزاید: به اعتقاد من آفات فرهنگی و ساختاری اجازه نمی‌دهند ما تصمیم منطقی بگیریم. ما تعدادی مشکلات فرهنگی داریم که زیر 5 سال قابل اصلاح است البته اگر آنها را مشکل بدانیم. اولین مشکل این است که شخصیت ما به شدت قضاوتی است. یعنی یک نفر را 10 دقیقه می‌بینیم و دو ساعت درباره او صحبت می‌کنیم یا پاراگراف درباره یک کشور می‌خوانیم و درباره تمام مسائل آن کشور قضاوت می‌کنیم. چقدر مقدس است که افراد در روز 20 دفعه بگویند نمی‌دانم و اطلاعات کافی ندارم و باید بپرسم و بعد به شما بگویم.
سریع‌القلم ادامه می‌دهد: فرد ایرانی یک تمایل قوی دارد که خود را مرکز ثقل جهان بداند. همه‌چیز از من شروع می‌شود این طرز تفکر اجازه همکاری با دیگران یا یادگیری نمی‌دهد.
این سخنان در حالی است که سریع‌القلم در اوج ترویج خوش‌گمانی به آمریکا و بزک آن از سوی شبه روشنفکران، از توافق با آمریکا دفاع می‌کرد. او با تخطئه پوپولیسم اظهار نظر مردم درباره انرژی هسته‌ای که آنها را لبوفروش و راننده تاکسی خطاب می‌کرد گفته بود: «تربیت عقلی در خانواده و مدرسه بسیار ضعیف است. در نتیجه ما احساسی، غریزی و پوپولیستی تربیت می‌شویم. صدا و سیمای ما هم متاسفانه به این جریان کمک می‌کند. از یک لبوفروش یا راننده تاکسی که تمام روز را سرگرم حل مشکلات معیشتی‌اش است، درباره جریان هسته‌ای نظرخواهی می‌کند. بنابراین صدا و سیما اصالتا یک نهاد پوپولیستی است و به جلوگیری از رشد عقلی و استدلالی جامعه کمک می‌کند.»
اما در ایام «نه کدخدا» به « اعتماد» تیم‌مذاکره کننده هسته‌ای دولت و کنار رفتن پرده‌های خوش‌بینی، سریع‌القلم نیز به جرگه منتقدان پیوسته و در جریان پانزدهمین کنفرانس بین‌المللی مدیریت گفت: مذاکرات برجام بر اساس دانش بین‌المللی نبود، چرا که این مذاکرات دچار هیجان و احساس بود و باید مطالعات بیشتری صورت می‌پذیرفت.
سریع‌القلم در این نشست افزود: باید در جریان تصمیم‌سازی دید که آیا از همه نهادها و افرادی که دارای دیدگاه هستند، استفاده شده است یا خیر و اگر دستگاه دیپلماسی ما در رابطه با موضوع برجام مشاور بین‌المللی می‌گرفت و متن مذاکرات 22 جلدی آمریکا و چین را مطالعه می‌کرد که چه مواردی در سال‌های 70 تا 78 بین آمریکا و چین اتفاق افتاده است و چگونه مذاکرات را پیش بردند، قطعاً موفقیت بیشتری با دریافت امتیازات حاصل می‌شد.
با این اوصاف باید در پاسخ تیتر سؤالی روزنامه آفتاب یزد مبنی بر اینکه ژاپن چگونه مدرن شد، باید نوشت: چون ژاپن شبه‌روشنفکران پرادعا اما کم‌سواد نظیر سریع‌القلم نداشت.
