زیباکلام: آقای عارف آدم توانمندی نیست

در ادامه مصاحبه صادق زیبا کلام را می‌خوانید:

* فراکسیون امید زیاد قوی عمل نکرده و ضعف داشته و این ضعف آیا باعث می شود که نیاز به پارلمان در سایه داشته باشیم ؟

فراکسیون امید خیلی از امید ها را برآورده نکرد این یک واقعیت است آن شور و شوقی که خیلی ها داشتند در اسفند 94 که اینها رای بیاورند و چقدر خوش حال شدیم وقتی لیست امید در تهران رای آورد و یک نفر از اصول گرایان نتوانستند به مجلس راه پیدا کنند در تبریز ، شیراز و رشت هم همین طور است.

ظرف دو سال گذشته آن انتظاراتی که از فراکسیون امید می رفت خیلی محقق نشده است. آدمی مثل علی مطهری به اندازه همه فراکسیون امید بار زده و بار کشیده و از فراکسیون امیدی ها به جز آقای صادقی و یکی دو تای دیگر واقعاً آن انتظاری که می رفت خیلی تحقق پیدا نکرده است.

معنی این نیست که کلک به ما زدند و رفتن داخل مجلس طور دیگری رفتار کردند نه مشکل اساسی آن انسجام که باید در کار سیاسی وجود داشته باشد در فراکسیون امید وجود نداشت . فراکسیون امید یک بدن بی سر بود با عرض معذرت، آقای دکتر عارف علیرغم احترام زیادی که برای ایشان قائل هستم ولی از نظر اجرایی ایشان را آدم توانمندی نمی بینم ایشان نتوانست این بیش از صد نماینده را جمع کند که 20 الی 30 نفر از این نمایندگان را یک دست و همسو بوجود بیاورد.

* آقای عارف رهبر خوب برای فراکسیون امید نبوده است؟

دکتر محمد رضا عارف اصلا رهبر خوبی نبودن و واقعاً نتوانستند زمانی که این نمایندگان رفتن به آقای عارف رای دادن به عنوان لیدر فراکسیون امید بیش از صد نفر بودند. خوب 70 الی 80 نفر نیروی همین جوری ولی حداقل 10 الی 20 نفر از این نیروی ها شایسته ای بودند. این تعداد نماینده می توانستند خیلی سرو صدا داشته باشند، اگر این نیروهای واقعاً یک فراکسیون خیلی نیرومند و منسجم  اما کوچک ولی با صدا دور هم جمع می شدند ایجاد می کردند. ببیند لایحه ملی شدن نفت را فراکسیون جبهه ملی 7 الی 8 نفر بیشتر نبودند ولی توانستند آنموج عظیم را بوجود بیاورند. اما نگاه می کنید فراکسیون امید بیش از صد نفر عضو دارند ولی انگار نه انگار، این بخشی بر می گردد به بیش از ان صد نفر نماینده بخش دیگر بر می گردد به فقدان تشکل بو سازماندهی و رهبری نیروهایی که هرز می روند.

* عملکرد آقای عارف قابل قبول نبوده است ؟

اصلا قابل قبول نبوده است از جهت رهبری و فراکسیون امید و از جهت رهبری خودش هم خوب نبوده به عنوان لیدر اصلاحات واقعاً در دوساله گذشته چه کاری انجام داده یا نطق شایسته انجام داده است، تنها چیزی که از ایشان دیدیم بحث کول برا بود که زمین و زمان می گفتن ای وای ایشان هم گفتن ای وای و برای کول برا صحبتی کردند و در مورد هیچ یک مسائل مهم ایشان موضع درست حسابی کند و نطق قبل از دستوری ایراد کند که چند روزی خبر ساز بشود.

* شما آینده ی اصول گرایان را چگونه پیش بینی می کنید؟ و آیا اصول گرایان واقعاً به سمت شخصی همانند تتلو سوق پیدا کرده اند یا نه؟

این واقعاً فاجعه و تاسف آور است که یک جریان سیاسی که شامل روحانیت مبارز، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم و شماری از بزرگان مملکت می شوند آنقدر از نظر سیاسی سقوط کنند که دست به دامن آقای تتلو شوند. من به آقای تتلو احترام گذاشته و مشکلی با ایشان ندارم اما اینکه یک جریان سیاسی بعد از خدا امیدش شود تتلو واقعاً فاجعه است. اما این اتفاق افتاده است و مشخص است که چرا این اتفاق افتاده است؟ و چرا یک جریان سیاسی با سبقه طولانی دست به چنین اقدامی زده است؟ به این علت است که این جریان نمی خواهد واقعیت جامعه خود را ببیند.

همانند دوم خرداد 76 زمانی که اصول گرایان در آن زمان به نام جناح راست شناخته می شدند، فکر آنرا هم نمی کردند که فرد گمنامی همانند محمد خاتمی رای بیاورد و ناطق نوری که اکثر علما و جامعه مدرسین، روحانیت مبارز  و  مراجع حمایتش می کردند، فقط 6 میلیون رای بیاورد مشکل از جایی شروع شد که اصول گرایان نخواستند که به دنبال پاسخ این سوال بروند که ما را چه می شود؟ چرا نسل بعد از انقلاب از ما روی گردان شده است؟ و این واقعیتی است اگر سری به دانشگاه های ما بزنید می بینید که دانشجویانی که از اصول گرایان حمایت می کنند 5 درصد هم نیستند و این چیزی نیست که امروز اتفاق افتاده باشد بلکه از دوم خرداد 76 شروع شد اما اصول گرایان نمی خواهند که این موضوع را بپذیرند.