در ادامه تحلیل‌ها درباره مواضع سیاست خارجی نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری سال 2016 آمریکا، یک رسانه جمهوریخواه از مواضع تندتر و «تهاجمی تر» هیلاری کلینتون در قبال ایران، سوریه و ایران سخن گفته است.
وال استریت ژورنال نوشت: «مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری سال 2016، به طور کلی مواضع سنتی در خصوص سیاست خارجی و مداخله در امور بین‌المللی را به هم ریخته و بسیاری از تمایزات معمول حزبی را از بین برده است که این موضوع برای هر کسی که در انتخابات نوامبر(ریاست جمهوری) پیروز شود، چالش‌های سیاسی را به همراه دارد».
«بر اساس گفته‌های علنی و اظهارات مشاروان هیلاری کلینتون، اگر او پیروز شود، در قیاس با رئیس‌جمهور باراک اوباما در صحنه بین‌المللی رویکرد تهاجمی‌تری اتخاذ خواهد کرد. این موضوع او را از جناح لیبرال دموکراتها به رهبری سناتور برنی سندرز جدا خواهد کرد؛ کسی که گفته بود کلینتون بیش از اندازه به سرعت از گزینه اقدام نظامی حمایت کرده است».
«رویکرد خانم کلینتون به او یک مجموعه غیر معمولی از متحدان داده که از جمله آنها جناح امنیت-ملی حزب جمهوریخواه است؛ جناحی که اعضای آن به طور معمول از نامزد جمهوریخواه حمایت می‌کنند اما این بار، آقای ترامپ و رویکرد او را رد کردند».
در ادامه این گزارش آمده است: «یک مشاور ارشد هیلاری کلینتون می‌گوید اگر او پیروز شود، خانم کلینتون قبل از مراسم تحلیفش به اروپا برای تجدید کردن تحریمها علیه روسیه فشا خواهد آورد؛ تحریم‌هایی که در ماه دسامبر زمان آن به اتمام می‌رسد. مشاوران می‌گویند که او در قیاس با دولت اوباما، رویکرد تهاجمی‌تری در پیش خواهد گرفت، برای اعمال منطقه پرواز ممنوع کار خواهد کرد و تحریم‌های جدید علیه ایران را بررسی خواهد کرد که این موضوع علی رغم تهدید تهران برای کنار کشیدن از یک توافق هسته‌ای جدید در صورت اعمال تحریم‌های جدید توسط او انجام خواهد شد».
وال استریت ژورنال نوشت: «اختلافات بین حامیان مداخله جویی و مخالفان مداخله جویی در هر دو حزب نشان می‌دهد که صرفنظر از آنکه نتیجه انتخابات چه باشد، رسیدن به اجماع در واشنگتن سخت خواهد بود».
این روزنامه وابسته به جمهوریخواهان ادامه داد: «وزیر خارجه سابق آمریکا، طی سال‌ها رویکرد مداخله جویانه تری در قیاس با اعضای حزبش داشته است از جمله وقتی او بر سر حمایت از اقدام نظامی برای ساقط کردن بشار اسد رهبر سوریه دچار اختلاف شد. او در سال 2002 به اجازه دادن به جنگ در عراق رای داد هر چند بعدا این رای را اشتباه خواند».
این رسانه ادامه داد: «خانم کلینتون در مصاحبه‌هایش گفت که او به ترکیب و مخلوط کردن ابزارهای قدرت آمریکا شامل دیپلماسی و توسعه به منظور تاثیر گذاشتن بر روی اتفاقات و حوادث اعتقاد دارد. او به کارش درباره جلب حمایت بین‌المللی برای تحریم‌های اقتصادی علیه ایران اشاره داشته است؛ تحریم‌هایی که به گفته او به کشاندن تهران به میز مذاکره بر سر توافق هسته‌ای کمک کرد».
وال استریت ژورنال نوشت: «خانم کلینتون البته هنوز گزینه اول بسیاری از جمهوریخواهان نیست کسانی که به ویژه از او به دلیل ارتباط نزدیکش با سیاستهای دولت اوباما از قبیل تغییر رژیم در لیبی و از نو کردن و تجدید روابط آمریکا با روسیه در زمان وزارت خارجه‌اش انتقاد دارند. آنها همچنین او را به خاطر حمایت از توافق هسته‌ای ایران و برقراری روابط دیپلماتیک آقای اوباما با کوبا مقصر می‌دانند».
به گفته این روزنامه، خانم کلینتون به دلیل اختلافش با اوباما در موضوع «ترجیح دادن دیپلماسی بر گزینه نظامی و در آغوش گرفتن دشمنان سنتی آمریکا شامل ایران، کوبا و روسیه»، با طیف چپگرای حزب دموکرات دچار تضاد خواهد شد.
در گزارش این روزنامه آمده است: «برخی دموکراتها آقای اوباما را به دلیل توافق هسته‌ای با ایران و عدم توسل به حملات نظامی علیه رژیم اسد در سوریه، تحسین می‌کنند. تصمیمی که به گفته مشاوران کلینتون و مقامات کنونی وزارت خارجه، خانم کلینتون درباره آن شک و تردید داشت».
