"مهدی فضائلی" کارشناس رسانه و سیاست، در یادداشتی نوشت:
شرایط امروز کشور، هم از نظر اقتصادی، هم سیاسی و هم منطقه ای، شرایط خاص و ویژهای است. برآیند این شرایط چنین اقتضا می کند که کشور آرام و بدون التهاب اداره شود تا بتواند با آرامش و پرهیز از چالشهای خودساخته، این مرحله را پشت سر بگذارد.
واقعیت این است که قاطبه مردم هم بخصوص با توجه به ضعف و ناتوانی مفرط دولت فعلی در حل مشکلات اقتصادی و اجتماعی و فرصتسوزیهای خسارت بار آن، تحمل پاشیدن نمک بر زخم دلشان را با تنش و منازعات سیاسی تندوتیز ندارند و نیازمند یک آرامش نسبی هستند.
از سوی دیگر، مسئولیت سنگین هدایت و راهبری کشور و نظام، همواره و از جمله در این شرایط، بر عهده رهبری است تا انقلاب اسلامی را در مسیر تکاملی و پویای خود اولا حفظ کند و سپس بتواند آن را رو به جلو پیش ببرد.
بخشی از الزامات ادامه این روند رو به جلو که اتفاقا درست از وظایف رهبری هم میباشد، پیشگیری از تکرار تجربههای پرهزینه و خسارت بار، جلوگیری از عقبگرد و یا درجا زدن و آیندهنگری و قدرت جلوگیری از معضلات است.
تحقق این مهم، محصول و نتیجه سومین شرط از صفاتی است که در اصل 109 قانون اساسی برای رهبر ذکر شده است، یعنی: "بینش صحیح سیاسی و اجتماعی، تدبیر، شجاعت، مدیریت و قدرت کافی برای رهبری."
چند روزی است محافل رسانهای و سیاسی گوناگون از جمله کانالهای نزدیک به دکتر احمدی نژاد، از ملاقات وی با رهبر انقلاب اسلامی خبر میدهند. دیداری مهم که به درخواست و پیگیری خود او انجام شده، اما ظاهرا نتیجه اش خلاف انتظار وی بوده است!
هرچند هنوز جزئیات این دیدار که چند هفته قبل انجام شده است منتشر نشده، ولی این مقدار قطعی است که وی با نهی صریح رهبر معظم انقلاب برای ورود به میدان رقابت انتخابات ریاستجمهوری سال آینده مواجه شده است!
نهیی برخاسته از تدبیر، یعنی لایههای زیرین و صفحات پسینی ماجراها را دیدن.
نهیی حاکی از شجاعت در بیان آن چیزی که رهبری برای انقلاب و نظام و چه بسا مصالح خود وی لازم دانسته اند.
و نهیی که مؤید قدرت مدیریت برای راهبری انقلاب است.
حضرت آقا این بار نه به شیوه معمول و غالب خود -و البته نه همیشگی- بلکه مبتنی بر مصالح کشور و مشابه موارد خاص و استثنا، در برابر آمدن دکتر احمدی نژاد به میدان رقابت های ریاستجمهوری سکوت نکرده و صراحتا نظر مخالف خود را ابراز کردهاند.
اینکه چرا رهبر حکیم انقلاب اسلامی چنین برخورد کردهاند و دلایل ایشان چه بوده است، برما روشن نیست. همچنین صرفنظر از اینکه آیا صلاحیت او برای ورود به میدان رقابت انتخابات ریاستجمهوری سال آینده از سوی شورای محترم نگهبان تأیید میشد یا نه -که البته زمزمههای عدم تأیید جدی بود- اما نباید فراموش کرد که بخصوص دوره دوم ریاست جمهوری احمدی نژاد جزو پرتنشترین ادوار ریاست جمهوری در ایران بودهاست.
همچنین نمیتوان نادیده گرفت که نشانهای از ذرهای تغییر در منش و رفتار احمدینژاد مشاهده نمی شود. لذا کاملا قابل پیشبینی است که حتی صرف ورود مجدد وی به صحنه رقابتهای سیاسی در این سطح، کشور را دوباره با منازعات و تنشهای مضر و گرانبار و دوقطبی تنافر برانگیز روبرو میکند؛ چه برسد به بازگشت احتمالی وی به قدرت!
بنابراین بدون تردید، اعلام نظر صریح رهبری، حدود 9 ماه مانده به انتخابات را باید اقدامی پرخیر و برکت و البته توأم با اتمام حجت دانست.
امروز احمدی نژاد و یاران دوآتشه و سینه چاک او در معرض آزمونی مهم قرار گرفتهاند؛ آزمون "ولایت پذیری"!
احمدی نژاد که مدتی است نشستهای "تبیین آرمانهای انقلاب اسلامی و بازخوانی خط امام و رهبری" را برگزار میکند، امروز باید در عمل نشان دهد با نهی مهمترین "ثقل" احیا شده از سوی امام(ره) یعنی "ولایت فقیه" چگونه برخورد خواهد کرد؟ تمکین میکند و یا خود را "مأذون"! نمیداند و راه خود را میرود؟
او در دوران ریاست جمهوریاش در گفتگو با نویسنده این سطور، مدعی بود سینهاش را سپر کرده تا تیرهای نشانه رفته به سمت آقا، به او اصابت کند!
امروز احمدی نژاد باید نشان دهد آیا واقعا سینه او در برابر تیرهای نشان رفته به سوی رهبری سپر است و یا خدای ناکرده خود تیری است در چله به سمت رهبری!
احمدی نژاد و حلقه محدود یارانش باید این فرصت را مغتنم بشمارند و تصمیم بگیرند از این آزمون سربلند خارج شوند و در سپهر سیاست ایران برای ایفای نقش احیانا در مسئولیتها و عرصههای دیگر باقی بمانند و یا همچون آن مهندس و شیخ نگون بخت، که قواعد و قوانین حاکم بر کشور را زیر پا گذاشتند و بر اساس هوای نفس آن خسارتهای غیرقابل جبران را به کشور و مردم تحمیل کردند، پرونده سیاسی خود را برای همیشه ببندند!
آری، آنچه پیش آمده است، فرصت دوباره و تازهای است برای احمدینژاد تا دلبستگی خود را به نظام، انقلاب و مردم که در اطاعت از رهبری تبلور مییابد به اثبات برساند و نشان دهد تا چه حد اهل تکلیف مداری است.
انشاءالله که او و حلقه یارانش از این آزمون سربلند خارج شوند.