اما به هر حال افراد مشهوری که رأی بیاورند کم هستند. این کار خود اصلاحطلبان و دیگران است که بروند و افرادی که نامدار نیستند را معرفی کنند و بگویند شمایی که میخواستید به ما رأی دهید حالا رایتان را به این فرد بدهید. همانند کاری که من با آقای دکتر روحانی کردم. خیلی راحت کار ایشان انجام شد و در ظرف یک هفته رأی ایشان از سه چهار درصد به پنجاه و چند درصد رسید. این کار را باید انجام دهند اگر بنا باشد احزاب درست کار کنند!
*در اشاره به اظهارات آقای هاشمی بایستی بیان کرد که ایشان حتی یک بیانیه رسمی هم در حمایت از رئیسجمهور روحانی ندادهاند.
جالب آنکه حتی بخشهایی از سخنان ایشان در مدح آقای روحانی نیز از فیلم دوم انتخاباتی روحانی در سال 92 به دلایلی! حذف شد و آقای هاشمی هم واکنشی در این رابطه نشان نداد.
مسئلهای که افکار عمومی و نسلهای جدید باید همچنین در جریان آن باشند آنست که همه حتی سایت معروف «ویکیپدیا» نیز میداند که حمایت آقای هاشمی و لیدر جریان اصلاحات از آقای روحانی صرفاً یک حمایت غیر رسمی بوده است نه بیشتر. (قیاس شود با نحوه حمایت همهجانبه اصلاحطلبان و آقای هاشمی از یکی از کاندیداهای خطاکار سال 88!)
گفتنیست، روایت جریان سیاسی خاص از ید بیضای آقای هاشمی و چهرههای ستادی این جریان در انتخابات سال 92 و در حمایت از رئیسجمهور روحانی؛ روایتی مخدوش است...
جریان خاص تمام وجهه همت خود را در طول سال 91 و 92 بر حمایت پنهان از آقای هاشمی رفسنجانی گذاشته بود.
این جریان به هیچ وجه برآوردی در زمینه ردّ صلاحیت آقای هاشمی نیز نداشت و احساس میکرد که این گزینه توانایی رد شدن از فیلتر شورای نگهبان را دارد.
پس از ردّ صلاحیت آقای هاشمی در سال 92 نیز جریان خاص از آنجا که دیگر کاندیدای مبرّزی در انتخابات نداشت، تصمیم گرفت در گارد «نه جنگ _ نه صلح» در مقابل نظام قرار گیرد.
به این معنی که با اظهار نظر چهرههای صف و فعالان این جریان درباره عارف یا روحانی بعنوان چهرههای نزدیک به خود، ژست انتخاباتی بگیرد اما در روی دیگر ماجرا و در صورت شکست این دو نفر -که در آن روزها نیز قطعی مینمود- بیان کند که هیچ کاندیدایی در انتخابات نداشته و برای همین هم متحمل شکست نیست!
و اساساً نیز بر مبنای همین رویکرد بود که ستاد اصلاحات از دادن حتی یک بیانیه رسمی در حمایت از آقای روحانی یا عارف خودداری کرد و همه چیز را به وادی ایما و اشاره کشاند.
«محمدرضا عارف» هم بر این اساس در روزهای آخر از انتخابات کنار کشیده شد که در هفتههای آخر این تلقی در افکار عمومی شکل گرفته بود که وی کاندیدای اصلاحطلبان است.
اما اینگونه نبود و ستاد اصلاحات نیز دست آخر به لطایفالحیل، عارف را به کنارهگیری مجاب کرد و او بدون حمایت از هیچ کاندیدای خاصی با دلخوری که بعدها بر آن صحّه گذاشت از صحنه انتخابات کنار رفت...
پس از این قضایا اما پس از رأیآوری اتفاقی رئیسجمهور روحانی، جریان خاص ندای «أنا شریک» سر داد و قضایای اشاره شده را بصورت وارونه جلوه داد.
اکنون و بر مبنای این رویه اشاره شده، میتوان قضاوت صحیحتری درباره چیستی حمایت انتخاباتی آقای هاشمی از حسن روحانی را بدست آورد.
لازم به یادآوری است که جریان سیاسی خاص درباره انتخابات هفتم اسفندماه نیز همین فرمول و «اعلام پیروزی به هر قیمتی» را دستور کار خود قرار داده است.