روزنامه «ایندیپندنت» در یادداشتی به قلم «دنیل دوپِتریس» به بررسی آثار سوء اقدامات دولت «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا بر روابط این کشور با ایران و روسیه پرداخته و نوشت دولت احتمالی «جو بایدن » اما با دو راه ساده می‌تواند این صدمات را جبران کند.
در ابتدای این یادداشت با اشاره به محدودیت‌هایی که دولت احتمالی بایدن برای کاهش تنش با ایران و برقراری ثبات استراتژیک در روابط با روسیه دارد، آمده است: «دولت ترامپ سه سال قبل را با پیگیری استراتژی فشار حداکثری بر ایران که شامل افزایش رژیم تحریم‌های اقتصادی شدید بود، گذراند... با این حال جدای از عواقب اقتصادی، فشار حداکثری نتوانست هیچکدام از اهداف خیالی مایک پامپئو وزیر خارجه [آمریکا] را که در می ۲۰۱۸ مطرح کرد، محقق نماید.
سیاستگذاران آمریکایی فکر می‌کردند که در گذر زمان، مشکلات مالی کافی می‌تواند سران ایران را به بازگشت به میز مذاکره جدید بر مبنای شروط واشنگتن مجاب کند. با این حال آن گفت‌وگوها هیچوقت رخ نداد. ایرانی‌ها فشار حداکثری را با کارزار مقاومت حداکثری پاسخ دادند که در مرکزیت آن به‌عقب بردن پایبندی به برجام بود».
ایندیپندنت اضافه کرد: «تنها چیزی که سیاست آمریکا تولید کرد، چرخه خود-تخریبیِ مقابله به‌مثل، بین تهران و واشنگتن بود که تقریبا منجر به یک درگیری در ابتدای سال (۲۰۲۱) شد. فشار حداکثری در اصل، یک استراتژی برای افزایش تنش است».
این روزنامه درباره روابط واشنگتن با مسکو نیز توضیح داد: «رابطه آمریکا-روسیه به هیچ‌وجه بهتر نشده است. برخلاف تفکرات ترامپ برای داشتن روابط سازنده با مسکو، مناسبات دوجانبه امروز در وضعیت بدتری نسبت به چهار سال قبل است. البته تصور بهبود روابط با روسیه در ریاست‌جمهوری بایدن هم دشوار است».
دوپِتریس با بیان اینکه بازگشت آمریکا به برجام شاید سر راست‌ترین راه برای تنش‌زادیی هرچند کوچک واشنگتن با تهران باشد، نوشت: «بایدن دقیقا تمایل خود را برای انجام آن ابراز کرده است. با این حال، عملی کردن این گزاره شاید پیچیده‌تر از چیزی باشد که به‌نظر می‌رسد. برای نمونه، مسئولان ایرانی اصرار می‌کنند که جبران مافات درآمدهای آنها از زمان خروج واشنگتن از توافق هسته‌ای انجام شود، امتیازی که یک رئیس‌جمهور جدید احتمالا نپذیرد».
نویسنده این یادداشت توصیه کرد: «در نهایت، بازگشت یا عدم بازگشت واشنگتن به توافق هسته‌ای اهمیتی کمتر از همکاری آمریکا و ایران برای یافتن راهی جهت کاهش تنش کلی، برای امنیت ملی ایالات متحده دارد. رئیس‌جمهور بایدن نباید لحظه‌ای را برای خنثی کردن سیاست نفر قبلی خود در قبال ایران، تلف کند. در مدت کوتاهی بعد از تحلیف، بایدن باید از یک میانجی مورد اعتماد برای ارسال پیامی شفاف و صریح به دولت ایران استفاده کند؛ [این پیام که] همزمان که آمریکا درباره بازگشت به تبعیت از توافق هسته‌ای جدی است، تمایل دارد اگر هدایت سیاست‌ها در تهران بسیار دشوار باشد، تمهیدات متعادل‌تری (لغو بخشی از تحریم‌ها در ازای عقب‌گرد هسته‌ای ایران) در نظر بگیرد».
در ادامه این مطلب درباره ایران آمده است: «هدف مشترک این است که اطمینان حاصل شود تا دو کشور از خصومت‌های شبیه ژانویه ۲۰۲۰ اجتناب کنند. نه آمریکا و نه ایران منفعتی در کشیده‌شدن به درگیری ندارند».
ایندیپندنت سپس درباره روش بهبود روابط آمریکا با روسیه نیز نوشت: «خوشبختانه تغییر پویایی حول آمریکا-روسیه به اندازه [موضوع ایران] پیچیده نیست. یک معاهده کنترل تسلیحاتی روی میز است که باید با یک امضا، تمدید شود. شاید بایدن و پوتین بر سر خیلی چیزها اختلاف داشته باشند اما هر دو مایل به تمدید بدون پیش‌شرط نیو استارت قبل از انقضا هستند».
این روزنامه در پایان نوشت: «بازگرداندن روابط با ایران و روسیه به مسیر درست، گام کوچک اما مهمی در مسیر داشتن سیاست خارجی عاقلانه‌تر است».
پیش از این اما، نشریه آمریکایی «نشنال ریویو» در یادداشتی به قلم «فِرِد فلیتز» با ادعای اینکه برجام دارای نواقص و عیوب زیادی است، مدعی شد که نقض محدودیت‌های آن توسط ایران باید این دستاویز را به رئیس‌جمهور بعدی آمریکا بدهد تا به سرعت به آن بازنگردد.
