حمله موشکی دیروز آمریکا، انگلیس و فرانسه به سوریه، جنایتی برمبنای یک دروغ بود که اهداف رذیلانهای را دنبال میکرد.
همانطور که دولت سوریه در یک هفته اخیر بارها اعلام کرد ارتش این کشور با پیروزیهای بزرگی که در کل سوریه و از جمله در غوطه شرقی و دوما به دست آورده هیچ نیازی به حمله شیمیایی ندارد. انتساب حمله شیمیائی در دوما به ارتش سوریه، توطئه حساب شدهای بود که شخص ترامپ آن را با اهداف مشخصی طراحی کرد و فکر میکرد با بهانه قرار دادن آن و انجام حمله موشکی به سوریه میتواند آن اهداف را محقق سازد. رئیسجمهور فرانسه و نخستوزیر انگلیس نیز با استفاده از موقعیت پیش آمده، برای سرپوش گذاشتن بر مشکلات خود، لازم دانستند با ترامپ همراهی کنند و به طرح او بپیوندند.
رسوائیهای جنسی که در این روزها ترامپ را در افکار عمومی آمریکا دچار مشکل کرده، تصمیمات نابخردانه او که موجب شده بسیاری از سران غرب او را یک دیوانه بدانند و مشکلاتی که ترامپ در داخل آمریکا حتی با هم حزبیهای خود دارد، گرفتاریهائی هستند که رئیسجمهور آمریکا را بشدت زیر سوال بردهاند. برای خارج شدن از زیر این علامت سوال بزرگ، ترامپ به مشغول ساختن افکار عمومی به موضوع مهمی همچون حمله نظامی به سوریه نیازمند بود. ترامپ، برمبنای این دروغ که حمله شیمیائی دوما کار ارتش سوریه است تلاش کرد بهانهای دست و پا کند و این حمله را ترتیب بدهد، حملهای غیرقانونی که حتی قبل از اعلام نظر سازمان ملل درباره اصل این موضوع صورت گرفته است. حتی بعید نیست برنامه ریزی برای اینکه تروریستها در دوما مرتکب حمله شیمیائی شوند نیز کار خود ترامپ باشد.
رئیس جمهور فرانسه نیز برای آنکه خود را از مشکل بزرگ اعتصابهای بخش حمل و نقل نجات دهد و افکار عمومی را به چیز دیگری مشغول کند، به توطئهای که ترامپ تدارک دیده بود پیوست. نخستوزیر انگلیس هم که به شدت به خاطر مشکلات اقتصادی، اعتراضات مردم به فروش سلاح به عربستان و مشارکت در کشتار مردم مظلوم یمن و گرفتاریهای عوارض خروج از اتحادیه اروپا با دشواریهای زیادی مواجه است، به خریدن زمان از طریق مشغول کردن افکار عمومی به موضوعی مثل حمله به سوریه با رنگ و لعاب مبارزه با کاربرد سلاح شیمیائی نیازمند بود. کارنامه این سه نفر، نشان میدهد که نه اهل مبارزه با تروریستها هستند و نه با سلاح شیمیائی مخالفند. اینها همان کسانی هستند که سلاح شیمیائی را به هر دیکتاتوری که از آنها بخرد میفروشند، برای کشتار مردم یمن به آل سعود سلاح میدهند و از بن سلمان دلار میگیرند و هر جنایتی که او سفارش بدهد مرتکب میشوند، از جنایت های او در یمن حمایت میکنند و در برابر جنایاتش علیه مردم شرق عربستان نیز سکوت مینمایند.
هدف دیگر ترامپ و همدستانش از حمله به سوریه، به تاخیر انداختن پیروزی نهائی دولت این کشور در جنگ با تروریست هاست. آمریکا، انگلیس، فرانسه و سران ارتجاع عرب اعتراف کردهاند که دولت سوریه در جنگ هفت ساله با تروریستها پیروز شده و بشار اسد به روزهای پایانی این جنگ نزدیک است. این پیروزی برای آمریکا و همدستانش در غرب و جهان عرب یک شکست بزرگ محسوب میشود. تلاش برای به تعویق انداختن پیروزی دولت سوریه و سرپوش گذاشتن بر شکست خود برای آمریکا و متحدانش اکنون حیثیتی شده است. مهمتر اینکه با پایان یافتن جنگ در سوریه، فروش سلاح و دوشیدن آل سعود نیز به پایان میرسد و برای جلوگیری از آن باید کاری کرد و البته حمله موشکی به سوریه با بهانه دروغین حمله شیمیائی ارتش این کشور به دوما بهانه خوبی است.
نکته شرم آور در این ماجرا این است که علیرغم محکومیت جهانی حمله موشکی آمریکا، انگلیس و فرانسه به سوریه، رئیسجمهور ترکیه این جنایت را تحسین کرده است! رجب طیب اردوغان باید به امت اسلامی به خاطر آتش افروزیهایش در سوریه و ترکیه پاسخ بدهد و عجیب اینکه او از یکطرف با سران ایران و روسیه درباره ضرورت حل و فصل سیاسی بحران سوریه داد سخن میدهد و از طرف دیگر از جنایت آمریکا و انگلیس و فرانسه علیه سوریه حمایت میکند. این دوگانگی نشان میدهد اردوغان عنصر قابل اعتمادی نیست و مردم ترکیه هم باید تصمیم خود را درباره او بگیرند. سازمان ملل نیز باید حمله دیروز را با صراحت محکوم کند و نشان دهد که با خودسری دولتهای قلدر مخالف است.
و سخن آخر اینکه هفت سال دخالت آمریکا و همدستان اروپائی و عربش در سوریه و بحرانهائی که آفریدهاند و جنایاتی که مرتکب شدهاند نشان داده است آنها در این منطقه کاری از پیش نخواهند برد و در برابر جبهه مقاومت ناچار هستند شکست را بپذیرند. پذیرفتن این شکست بزرگ که یک شکست تاریخی و استراتژیک قطعی است، هر چند ممکن است چند صباحی به تاخیر بیافتد.
رسوائیهای جنسی که در این روزها ترامپ را در افکار عمومی آمریکا دچار مشکل کرده، تصمیمات نابخردانه او که موجب شده بسیاری از سران غرب او را یک دیوانه بدانند و مشکلاتی که ترامپ در داخل آمریکا حتی با هم حزبیهای خود دارد، گرفتاریهائی هستند که رئیسجمهور آمریکا را بشدت زیر سوال بردهاند. برای خارج شدن از زیر این علامت سوال بزرگ، ترامپ به مشغول ساختن افکار عمومی به موضوع مهمی همچون حمله نظامی به سوریه نیازمند بود. ترامپ، برمبنای این دروغ که حمله شیمیائی دوما کار ارتش سوریه است تلاش کرد بهانهای دست و پا کند و این حمله را ترتیب بدهد، حملهای غیرقانونی که حتی قبل از اعلام نظر سازمان ملل درباره اصل این موضوع صورت گرفته است. حتی بعید نیست برنامه ریزی برای اینکه تروریستها در دوما مرتکب حمله شیمیائی شوند نیز کار خود ترامپ باشد.
رئیس جمهور فرانسه نیز برای آنکه خود را از مشکل بزرگ اعتصابهای بخش حمل و نقل نجات دهد و افکار عمومی را به چیز دیگری مشغول کند، به توطئهای که ترامپ تدارک دیده بود پیوست. نخستوزیر انگلیس هم که به شدت به خاطر مشکلات اقتصادی، اعتراضات مردم به فروش سلاح به عربستان و مشارکت در کشتار مردم مظلوم یمن و گرفتاریهای عوارض خروج از اتحادیه اروپا با دشواریهای زیادی مواجه است، به خریدن زمان از طریق مشغول کردن افکار عمومی به موضوعی مثل حمله به سوریه با رنگ و لعاب مبارزه با کاربرد سلاح شیمیائی نیازمند بود. کارنامه این سه نفر، نشان میدهد که نه اهل مبارزه با تروریستها هستند و نه با سلاح شیمیائی مخالفند. اینها همان کسانی هستند که سلاح شیمیائی را به هر دیکتاتوری که از آنها بخرد میفروشند، برای کشتار مردم یمن به آل سعود سلاح میدهند و از بن سلمان دلار میگیرند و هر جنایتی که او سفارش بدهد مرتکب میشوند، از جنایت های او در یمن حمایت میکنند و در برابر جنایاتش علیه مردم شرق عربستان نیز سکوت مینمایند.
هدف دیگر ترامپ و همدستانش از حمله به سوریه، به تاخیر انداختن پیروزی نهائی دولت این کشور در جنگ با تروریست هاست. آمریکا، انگلیس، فرانسه و سران ارتجاع عرب اعتراف کردهاند که دولت سوریه در جنگ هفت ساله با تروریستها پیروز شده و بشار اسد به روزهای پایانی این جنگ نزدیک است. این پیروزی برای آمریکا و همدستانش در غرب و جهان عرب یک شکست بزرگ محسوب میشود. تلاش برای به تعویق انداختن پیروزی دولت سوریه و سرپوش گذاشتن بر شکست خود برای آمریکا و متحدانش اکنون حیثیتی شده است. مهمتر اینکه با پایان یافتن جنگ در سوریه، فروش سلاح و دوشیدن آل سعود نیز به پایان میرسد و برای جلوگیری از آن باید کاری کرد و البته حمله موشکی به سوریه با بهانه دروغین حمله شیمیائی ارتش این کشور به دوما بهانه خوبی است.
نکته شرم آور در این ماجرا این است که علیرغم محکومیت جهانی حمله موشکی آمریکا، انگلیس و فرانسه به سوریه، رئیسجمهور ترکیه این جنایت را تحسین کرده است! رجب طیب اردوغان باید به امت اسلامی به خاطر آتش افروزیهایش در سوریه و ترکیه پاسخ بدهد و عجیب اینکه او از یکطرف با سران ایران و روسیه درباره ضرورت حل و فصل سیاسی بحران سوریه داد سخن میدهد و از طرف دیگر از جنایت آمریکا و انگلیس و فرانسه علیه سوریه حمایت میکند. این دوگانگی نشان میدهد اردوغان عنصر قابل اعتمادی نیست و مردم ترکیه هم باید تصمیم خود را درباره او بگیرند. سازمان ملل نیز باید حمله دیروز را با صراحت محکوم کند و نشان دهد که با خودسری دولتهای قلدر مخالف است.
و سخن آخر اینکه هفت سال دخالت آمریکا و همدستان اروپائی و عربش در سوریه و بحرانهائی که آفریدهاند و جنایاتی که مرتکب شدهاند نشان داده است آنها در این منطقه کاری از پیش نخواهند برد و در برابر جبهه مقاومت ناچار هستند شکست را بپذیرند. پذیرفتن این شکست بزرگ که یک شکست تاریخی و استراتژیک قطعی است، هر چند ممکن است چند صباحی به تاخیر بیافتد.