یک: اگر از من بپرسند آیا در غوطه فاجعه ای در حال رخ دادن است، قطعا با «آری» جواب خواهم داد اما نه آن چه در رسانه ها گفته می شود. داستان این فاجعه متفاوت از قرائت رسانه هاست. از ابتدای بحران در سوریه، نزدیک ترین منطقه به دمشق در اختیار خطرناک ترین و بی رحم ترین گروه های تروریستی مستقر در سوریه قرار گرفت. این منطقه پس از هلاکت رهبر ارشدشان بی فرمانده و فاقد کارکردهای حساس شد تا جایی که در توافق های صلح آستانه به عنوان طرح مذاکرات آشتی ملی مطرح شد. هرچند دولت سوریه معتقد بود این گروه ها در غوطه با اسیر گرفتن مردم بی گناه و ایجاد سپر انسانی در حال ایجاد بحران در این منطقه هستند اما تن به مذاکرات و آشتی ملی داد تا بهانه ها برای حل پرونده غوطه را از طرف مقابل بگیرد. در یک هفته گذشته گروه های تروریستی مستقر در این منطقه که از القاعده تا جبهه النصره را شامل می شود، با حمله موشکی و خمپاره ای به شهر دمشق موجب شهادت زنان و کودکان بی گناه و شهروندان غیر نظامی سوری شدند. همین موضوع موجب شد تا ارتش سوریه با پرواز بر این منطقه و پخش اطلاعیه ای از شهروندان سوری بخواهد تا این منطقه را ترک کنند. طبق آمار رسمی بیش از 400 نقطه از شهر دمشق و اطرافش هدف موشک و خمپاره های دست ساز تروریست ها قرار گرفتند و نزدیک به 200 غیر نظامی سوری شهید یا زخمی شدند.
دو: طرح اصلی حمله به دمشق سال هاست روی میز طرف های درگیر در مسئله سوریه هستند. موضوعی که با هلاکت زهران علوش مدتی به محاق رفت اما پس از حمله ترکیه به شمال و افزایش حملات رژیم اشغالگر قدس به نوار غربی سوریه دوباره موضوع مورد علاقه تحلیل گران شده است. به نظر بسیاری از کارشناسان خطرناک ترین چیزی که دمشق و امنیت شهروندان سوری را در پایتخت تهدید می کند، وجود گروه هایی چون جیش الاسلام، فیلق الرحمن، جبهه النصره و احرارالشام است که هر یک تهدیدی بالقوه و بالفعل را برای ارتش سوریه به وجود آوردند. درگیر شدن ارتش در شمال سوریه به ویژه ادلب و عفرین می تواند موجب غفلت این نیرو از بخش های جنوبی باشد. هرچند سپاه پنجم ارتش سوریه برای چنین روزی تاسیس شد اما توجه رسانه ها و افکار عمومی دنیا می تواند فرصت مناسبی برای اعلام منطقه پرواز ممنوع در نوار غربی و جنوبی باشد تا ارتش مسلح به اصطلاح آزادی بخش مستقر در اردن ظرف مدتی خود را به پایتخت سوریه برساند و با ارتش سوریه در دمشق درگیر شود. این مسئله از توان هر ارتشی می کاهد و قطعا دستاوردهای ارتش سوریه در هفت سال نبرد توامان را نابود می سازد. طرح طرف های بازیگر در سوریه به این صورت بود که «با درگیر شدن ارتش سوریه در غوطه شرقی دمشق » گروه های بین المللی از فاجعه انسانی در این منطقه سخن بگویند و ناگهان با اعلام حمله شیمیایی به این منطقه و گرفتن انگشت اتهام به سمت دمشق، رسما آمریکا و حتی فرانسه به پرونده سوریه ورود و منطقه پرواز ممنوع اعلام کنند. پیش از این نیز نتانیاهو هشدار داد در صورت استفاده از تسلیحات شیمیایی توسط دولت سوریه قطعا به دمشق حمله خواهد کرد. تصور این طرح نشان می دهد برای چنین سناریویی ماه هاست برنامه ریزی شده و در صورت منطقه پرواز ممنوع دمشق مجبور است برای دفاع از خود وارد یک جنگ بین المللی علیه چند کشور مهم دنیا شود. البته نباید فراموش کرد هدف قرار دادن هواپیمای اسرائیلی در نوار غربی و سرنگونی اف 16 اسرائیلی اقدام پیش دستانه دمشق برای مقابله با هر خطر احتمالی از سوی تل آویو بود. با این حال یکی از فرصت های مهم نبرد پیش روی ارتش سوریه قرار دارد. آغاز کننده این حوادث نیز تروریست های مستقر در غوطه شرقی بودند و اگر ارتش سوریه بر این منطقه مسلط نشود قطعا فاجعه بزرگی رخ می دهد.ابعاد این فاجعه بزرگ اعم از موشک باران و خمپاره پرانی ها علیه شهروندان سوری مستقر در دمشق است و فاجعه انسانی و گروگان گیری انسانی در غوطه شرقی نیز گسترش می یابد. بسیاری از شهروندان سوریه از ابتدای بحران در این منطقه سپر دفاعی تروریست ها شدند و گروه های مسلح از آنان به عنوان گروگان برای مقاصد خود استفاده می کنند. گروگان گیری که باعث شده است درگیری های این منطقه حدود 400 نفر را به کام مرگ بکشاند . روز گذشته نیز خبری از انتقال کامیون های گاز کلر از نوار مرزی ترکیه به غوطه شرقی دمشق منتشر شد که نشان از اجرایی شدن طرح طرف غربی می دهد. ورود ارتش سوریه به منطقه غوطه شرقی که با پشتیبانی طرف روسی انجام می شود یک گام پیش رو برای به دست گرفتن امنیت دمشق و جلوگیری از یک جنگ تمام عیار بین المللی است. اگر ارتش سوریه وارد غوطه نشود و نیروهای تروریستی در اطراف شهر دمشق بمانند ضمن افزایش تلفات غیر نظامی و کشتار مردم بی گناه در حملات موشکی، باید شاهد یک تجاوز سراسری و حمله بین المللی به سوریه بود. به واقع ارتش سوریه با ریسک بالا و طرح جامع وارد غوطه شد با این حال آغاز گر نقض آتش بس، طرف مقابل یعنی گروه های تروریستی بودند. نباید فراموش کرد ورود ارتش سوریه به معنای برگشتن این بخش به خاک سوریه و برقراری امنیت و رفع مشکلات معیشتی و بحران های انسانی منطقه غوطه شرقی است. ارتش سوریه فرصت دارد تا با خارج کردن گروه های تروریستی نیابتی به طور رسمی به سقوط دمشق پایان دهد و تروریست هارا از منطقه ای که غیر نظامیان و شهروندان سوری حضور دارند، دور کند.
امیر مسروری
