عبدالباری عطوان سردبیر این روزنامه با اشاره به تعریف و تمجید دونالد ترامپ از همتای مصری خود نوشت: عبدالفتاح السیسی رئیس جمهور مصر به عنوان مرد شماره یک آمریکا در منطقه، از سفر به واشنگتن باز می گردد و به این ترتیب رویای عربستان برای ایفای نقش اول جهان عرب بر باد می رود.
تعریف و تمجید از السیسی در کاخ سفید
از زمان امضای پیمان کمپ دیوید در سال 1978 در زمان ریاست جمهوری انور سادات تا کنون هیچ رهبر عرب به اندازه عبدالفتاح السیسی رئیس جمهور مصر به این اندازه در کاخ سفید مورد تعریف و تمجید قرار نگرفته بود تا جایی که ترامپ آشکارا و به عمد گفت: ما با قدرت پشتیبان السیسی هستیم و از مصر و ملت آن حمایت می کنیم و به السیسی می گویم در آمریکا دوست و متحد قوی ای داری.
این تعریف و تمجید معانی متعددی را در دل خود جا داده است که یکی از مهم ترین معانی آن این است که ترامپ در صدد است مهمان مصری خود را متحد اصلی آمریکا در خاورمیانه قرار داده و در مقابل تلاش های روسیه برای ترسیم نقشه جدید منطقه ای ، مصر را محور سیاست خارجه جدید آمریکا در منطقه معرفی کند.
السیسی نوک پیکان جنگ های سیاسی و نظامی آمریکا
در این شرایط السیسی در حالی از سفر به واشنگتن به مصر بازمی گردد که نماینده آمریکا در منطقه خواهد بود و اعتماد و حمایت آن را به طور همزمان نصیب خود کرده است. این وضعیت به این معنی است که رئیس جمهور مصر نوک پیکان تمام جنگ های سیاسی و یا نظامی آمریکا در آینده خواهد بود و علاوه بر این رهبر ائتلاف سنی مذهبی خواهد بود که آمریکا در تکاپوی تشکیل آن است.
به عقب رانده شدن عربستان
در این میان عربستان سعودی که سودای کسب کرسی رهبری منطقه به پشتیبانی رئیس جمهور جدید آمریکا را در سر داشت، عقب رانده شده و چاره ای جز پذیرش رهبری جدید مصر و سازش با آن را ندارد و باید با صعود شتابان آن کنار بیاید از همین رو هنگامی که السیسی به دعوت شاه سعودی عازم ریاض خواهد شد از موضع قدرت با او دیدار خواهد کرد نه از موضع یک کشور ضعیف که به دنبال کمک های مالی است، زیرا عربستان نیز دیگر میلیاردها پول مازاد ندارد و اگر داشته باشد نیز نصیب ترامپ خواهد شد تا از این راه رضایت او را جلب کرده و خشم و عصبانیتش را از بین ببرد و با عملکرد باجگیرانه او سازش داشته باشد.
نکته قابل توجه اینکه السیسی حتی پیش از پیروزی ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا به وی امید بسته بود و دیدار با او در سپتامبر سال گذشته در حاشیه نشست های مجمع عمومی نه از روی دوستی بلکه به دلیل نفرت از باراک اوباما بود که به درخواست های مصر پاسخ منفی داده و کمک های مالی آمریکا به قاهره را بیش از دو سال متوقف کرد.
در این میان مرحله آینده، مرحله دسته بندی طایفه ای و منطقه ای و نیز نژادی خواهد بود که چه بسا تا جنگ های ویرانگر و ظهور کشورهای جدید و ترسیم نقشه جدید منطقه ای پیش برود که به هر حال نقش مصر به رهبری السیسی در این تحولات محوری خواهد بود.
