ترور شهید « اسماعیل هنیه »، رئیس دفتر سیاسی حماس در تهران و اقدام گستاخانه رژیم صهیونیستی در نقض حاکمیت ملی ایران باعث شده است تمامی اعضای محور مقاومت از جمله گروه‌های مقاومت اسلامی در عراق، مرحله جدیدی از تشدید تنش را با در نظر داشتن کمک به غزه و محور مقاومت پیش روی خود ببینند.
بمباران بندر الحدیده یمن، ترور شهید فواد شکر در جنوب بیروت و سپس ترور شهید اسماعیل هنیه، توسط نهادهای امنیتی و اطلاعاتی رژیم صهیونیستی، گروه‌های مقاومت عراقی را نیز همانند دیگر گروه‌های این محور در شرایط سرنوشت سازی قرار داده است.
در بحبوحه این حوادث، نیروهای نظامی عراقی مستقر در جرف النصر استان بابل مورد حمله هوایی قرار گرفتند. این حمله نیز شهدایی را از میان رزمندگان مقاومت اسلامی عراق به همراه داشت.
نیروهای مقاومت عراقی از ابتدای عملیات طوفان الاقصی و پس از آن حملات رژیم صهیونیستی علیه غزه، همواره از مقاومت فلسطین پشتیبانی می‌کردند. حمایت و مشارکت مقاومت عراق، علاوه بر نشانه گرفتن نقاطی از عمق سرزمین‌های اشغالی، در راستای تضعیف مواضع آمریکایی نیز بر می‌آمد. عراقی‌ها در راه دفاع از آرمان قدس و فلسطین شاهد شهادت «ابوباقر الساعدی» از فرماندهان کتائب حزب الله و «ابوتقوا السعیدی» از فرماندهان ارشد جنبش نجباء بودند.
نگاهی به پشتیبانی عراق از مردم غزه
به طور کلی در طول ده ماه سپری شده از نبرد طوفان الاقصی، دولت، تعداد کثیری از احزاب و جریان‌های عراقی به ویژه احزاب شیعی، از مردم غزه و عملیات 7 اکتبر حمایت کردند. برخی گروه‌های مقاومت عراقی نیز از 7 اکتبر حمایت میدانی خود را اعلام داشته‌اند. بیشتر حملات گروه‌های مقاومت عراق متمرکز بر پادگان‌های اشغالی آمریکا در سوریه و عراق و مناطق اشغالی مانند ایلات و حیفا بود.
سناریوهای مشارکت عراق در مرحله پس از ترور شهید هنیه
با توجه به موارد بیان شده، انتظار می‌رود گروه‌های مقاومت عراق تمرکز بیشتری بر اهداف صهیونیستی داشته باشند و همچنان موضوع اخراج نیروهای آمریکایی را از راه سیاسی پیگیری کنند. اگر چه، در این بین هدف قرار دادن جرف النصر اثر منفی بر مذاکرات عراق و آمریکا خواهد گذاشت.
اخیرا «ثابت العباسی»، وزیر دفاع عراق به نمایندگی از محمد شیاع السودانی، نخست وزیر این کشور، مذاکراتی را با طرف آمریکایی انجام داده بود؛ همچنین عبدالامیر یارالله، رئیس ستاد مشترک ارتش و به عنوان رئیس هیئت مذاکره کننده طرف عراقی در کمیته عالی هماهنگی عراق و آمریکا، مسئولیت گفتگو بر سر همکاری‌های نظامی دو کشور و تعیین تکلیف زمان‌بندی خروج نیروهای آمریکایی را بر عهده دارد. مذاکرات یارالله با مقامات نظامی/ امنیتی آمریکا بی‌نتیجه پایان یافت.
بنابراین به نظر می‌رسد نیروهای عراقی در آینده می‌توانند بر روی اهدافی مانند نا‌امن کردن بندر اشدود که از بندر ایلات به مراتب مهم تر است؛ حملات موشکی یا پهپادی به نظامیان موجود در محور نتساریم یا فیلادلفیا در غزه، مشغول ساختن ارتش رژیم صهیونیستی در جبهه جولان، هدف قرار دادن بخش صهیونیستی کریدور زمینی انتقال مواد غذایی از اردن به مناطق اشغالی و... متمرکز شوند. موارد مذکور می‌تواند اثرگذاری جبهه مقاومت عراقی را مانند نیروهای مسلح یمن و حزب الله لبنان ارتقا دهد.
همچنین در صورت گسترش نزاع -به ویژه در لبنان- نقش مقاومت عراق از نظر کریدور اسلحه و مهمات و کمک به حزب الله حائز اهمیت خواهد بود.
حمله به پایگاه‌های آمریکایی فقط هنگامی می‌تواند ضروری باشد که واشنگتن در تجاوزات نظامی صهیونیست‌ها به لبنان یا ایران به طور مستقیم سهیم شود. با این حال ناتوانی واشنگتن از مواجهه مستقیم با ایران و محور مقاومت سبب شده تا بسیاری از ناظران در ارزیابی های خود پیش بینی کنند که مشارکت آمریکایی‌ها درمواجهه با واکنش ایران و محور مقاومت در خونخواهی از شهادت شهید هنیه، به سطح دفاعی صرف محدود باشد که در این صورت تمرکز بر اهداف صهیونیستی در خلال واکنش قریب الوقوع محور مقاومت نقطه قوت این جریان به شمار می‌رود.
