آژانس‌های مراقبت اجتماعی انگلیس متهم شده اند که از کارگران خارجی بهره‌کشی کرده و در حالی که این مهاجران بدهی‌های هنگفتی دارند، از ارائه ابتدایی‌ترین خدمات و حداقل حقوق به آنان امتناع می‌کنند.
گاردین با ده‌ها نفر از این مهاجران مصاحبه کرده و می‌گوید این افراد هزاران پوند به شرکت‌ها پرداخت کرده‌اند تا بتوانند در کشور مقصد ( انگلیس ) شغلی در مراکز خدماتی پیدا کنند. با این حال، پس از رسیدن به انگلیس متوجه شده اند شغل آنان یا پاره وقت و با حقوق بسیار محدود است یا اینکه اصلی شغلی وجود ندارد. اکنون این افراد در کشورهای خود بدهی‌های سنگین دارند و در حالی که برای پرداخت آن تلاش می‌کنند، مجبور هستند در مشاغل نامنظم و با کمتر از حداقل دستمزد کار کنند.
احزاب انگلیس اکنون تحت فشار هستند تا در صورت پیروزی در انتخابات آتی، با این موضوع مقابله کنند. محافظه‌کاران اخیرا برای کاهش مهاجرت، این مسئله را ممنوع کرده‌اند که کارگران خارجی بتوانند اعضای خانواده خود را به انگلیس بیاورند. اما کارشناسان می‌گویند این ممنوعیت نتوانسته است به موضوع عمیق‌تر استثمار کارگران رسیدگی کند. بسیاری از این افراد هنوز در انگلیس هستند و در فقر زندگی می‌کنند و از ترس از دست دادن روادید خود نمی‌توانند مشاغل کم‌درآمدشان را رها کنند.
پروفسور نیکولا رنجر، سرپرست کالج سلطنتی پرستاری انگلیس گفت: «استثمار کارگران خارجی در بخش خدمات، یک رسوایی ملی است و در عین حال برای مقابله با آن اقدامات کمی انجام شده است». یوهانا وایت، یک وکیل در واحد مبارزه با قاچاق و استثمار کارگری، یک موسسه خیریه نیز گفت: «من می‌توانم ببینم که این چیزی شبیه به قاچاق و برده داری مدرن است. در بسیاری از موارد، به نظر می‌رسد که استخدام فریبنده‌ای صورت گرفته است؛ به افراد اطلاعات غلط داده می‌شود و بعد این افراد آسیب پذیر را به حال خود رها می‌کنند».
