شبکه سیانان از ابتدای وقوع جنگ غزه ، تحلیلهای گمراهکننده و در عین حال هدفمندی را در خصوص این جنگ نابرابر ارائه داده است. یکی از خطوط خبری اصلی و کلان سیانان، ناظر بر تفکیک و تمایز میان بایدن و نتانیاهو و قائل شدن نوعی عقلانیت راهبردی و تاکتیکی برای آمریکاست.
بهعبارت بهتر، سیانان تلاش دارد بایدن را نماد عقلانیت و تدبیر و درمقابل، نتانیاهو را نماد یک بازیگر افراطی نشان دهد، هرچند جزء دوم این گزاره صحیح است، اما در این معادله نباید کمترین تفاوتی میان دو سیاستمدار ارشد آمریکایی و صهیونیستی قائل شد، بایدن و نتانیاهو هر دو بازیگران اصلی و مستقیم نسلکشی غزه محسوب میشوند و اساساً واشنگتن عهدهدار مدیریت میدان و فرامتن این جنگ خانمانسوز بهشمار میآید.
سیانان در یکی از تازهترین گزارشهای خود در این خصوص مینویسد:
"واشنگتن هماکنون بر راههای جدید جلوگیری از افزایش تنشها و در عین حال فاصله گرفتن از اقدام اسرائیل متمرکز است و کاخ سفید در روزهای اخیر بهصراحت اعلام کرده است که با هیچ اقدام تهاجمی اسرائیل علیه ایران همراهی نخواهد کرد، با وجود این، این موضوع قطعی است که در صورت انتقام بزرگ ایران، نیروهای نظامی ایالات متحده برای دفاع از اسرائیل فراخوانده خواهند شد، بنابراین، بایدن ممکن است به یک درگیری نظامی در منطقه کشیده شود و با پیامدهای سیاسی بسیار سنگین آن در آستانه انتخابات ریاستجمهوری در ماه نوامبر مواجه شود. "
صورتبندی ماجرا اینچنین است که بایدن در زمان حاضر هم بهای سنگینی را میان رأیدهندگان مترقی، جوان و عرب آمریکایی بهخاطر حمایتش از اسرائیل پرداخته است که میتواند پیامدهای جدی آن در سبد رأی او در ایالتهای خاکستری ظاهر شود، مضافاً اینکه هرگونه افزایش قیمت نفت ناشی از عدم اطمینان از آینده خاورمیانه نیز میتواند قیمت بنزین را بالا ببرد و هزینه سیاسی دردناکی را به رئیس جمهور آمریکا تحمیل کند.
فراتر از آن، آمریکا نسبت به ناتوانی و استیصال مطلق خود در برابر ایران (در صورت ورود مستقیم و علنی به صحنه نبرد) واقف است، در چنین شرایطی آنچه منجر به توقف آمریکا در نقطه کنونی شده، نه عقلانیت راهبردی در کاخ سفید، بلکه ناتوانی و استیصال مقامات پنتاگون، سنتکام و دولت آمریکاست.
لازم به ذکر است که تفکیک میان واشنگتن ـ تلآویو، طی ماههای اخیر تبدیل به یک خط خبری و تحلیلی در آمریکا شده است که اساساً واقعیتی ندارد. تصویب بسته اخیر کنگره آمریکا در حمایت از جنگطلبی رژیم اشغالگر قدس و وتوی چندینباره قطعنامههای آتشبس دائمی در شورای امنیت سازمان ملل متحد توسط آمریکا و کارشکنیهای واشنگتن در مذاکرات آتشبس در قاهره و دوحه، جملگی بیانگر آن است که بهلحاظ ماهوی، راهبردی و حتی تاکتیکی کمترین تفاوتی میان واشنگتن و تلآویو و متعاقباً بایدن و نتانیاهو وجود ندارد.
در این آوردگاه، باید میان کلیدواژگان استیصال و عقلانیت تمایز ایجاد کرد و اسیر آدرسها و سیگنالهای اغواگرایانه سیانان و دیگر رسانههای غربی نشد.