«هزاران نفر از روی غروب خورشید، افطار می‌کنند. ساکنان غزه امسال حتی صدای شلیک از توپ رمضان که اجدادشان با آن افطار می کردند، را نمی‌شنوند. در عوض بدون وقفه شب و روز صدای شلیک توپ‌های اشغالگران اسرائیلی، بمباران جنگنده‌ها و تیراندازی نظامیان آنها به گوش می‌رسد». این بخشی از گزارش امروز روزنامه العربی الجدید درباره حال و هوای رمضان در شمال نوار غزه است. مراسم استقبال از ماه رمضان نیز به سختی در شمال نوار غزه برگزار شد. در سایه کمبود امکانات برای انجام آداب و رسوم معمول ماه مبارک رمضان، برخی مصمم به تهیه غذا برای افطار خانواده خود در روز اول بودند. برخی دیگر با تزیینات دست ساز و کاغذهای رنگی باقی مانده در چادرهای کهنه‌شان تلاش کردند فرزندانشان را که از بمباران جان سالم به در برده‌اند، اندکی با حلول ماه مبارک رمضان شاد کنند.
در نخستین شب ماه مبارک رمضان مردم غزه با شکم‌هایی گرسنه زیراندازهایی در کنار مسجدهای ویران شده، * کردند و نماز جماعت عشاء و تراویح را برپا داشتند و در طول روز نیز نمازهای جماعت را به هر ترتیبی بود اقامه کردند.
امسال از هیچ مسجدی در شمال نوار غزه اذانی پخش نمی‌شود زیرا مسجدی باقی نمانده، بر اساس آمار منتشر شده دفتر اطلاع‌رسانی دولتی فلسطین از هفتم اکتبر تا اول مارس جاری رژیم صهیونیستی 219 مسجد را به طور کامل در نوار غزه ویران کرده که اغلب آنها در شمال نوار غزه هستند و در این مدت تعداد 287 مسجد نیز به شدت خسارت دید. تصاویری از مسجد سلیم ابومسلم در شمال غزه قبل و پس از بمباران
در چنین فضایی در روز دوشنبه پیش، درست در نخستین روز ماه مبارک رمضان بیمارستان کمال عدوان پس از تایید مرگ سه کودک بر اثر سوء تغذیه اعلام کرد که شمار کودکان شهیدی که به دلیل گرسنگی جانشان را از دست داده‌اند به21 نفر رسیده و این تعداد مربوط به کودکانی است که به هر نحو به بیمارستان انتقال یافته‌اند. در سایه تشدید موج گرسنگی و کمبود آب و مواد غذایی و محاصره شدید بویژه در شمال نوار غزه انتظار می‌رود که این آمار در بیرون از بیمارستان‌ها چندین برابر باشد.
در بحبوبحه هشدارهای مستمر درباره قحطی، سوء‌تغذیه و کم آبی در نوار غزه به ویژه شمال آن، برخی از فلسطینی‌ها با تلاش زیاد توانستند کمی غذا برای افطار نخستین روز ماه مبارک تهیه کنند اما بسیاری از آنها نتوانستند چیزی بیابند و با چند جرعه آب یا یک تکه نان افطار کردند و نتوانستند برای بچه‌های گرسنه خود غذایی بیابند. محمد الخضری 39 ساله یکی از کسانی است که موفق شده کمی پنیر ، زعتر و دوکای فلسطینی (یکی از چاشنی‌های محبوب فلسطینی‌ها) را تهیه کند. برغم ساده بودن سفره افطارش، می‌گوید که خوشحال است که تلاشش بی‌نتیجه نبوده اما «خیلی ناراحتم که برای نخستین‌بار در زندگیم صدای اذان مغرب رمضان را نمی‌شنوم..تا پیش از این صدای اذان همزمان از همه مساجد پخش می‌شد اما امسال نه میز افطاریست نه اذانی».وی در گفت‌وگو با العربی الجدید می‌گوید که احساس می‌کند دارد کابوس می‌بیند. زیرا هیچ‌یک از ساکنان غزه فکرش را هم نمی‌کرد که رمضان را بدون اذان یا بدون غذاهای سنتی این ماه که اعضای خانواده را دور هم جمع می‌کرد، سپری کند. «ما ماه‌ها است که گرسنه‌ایم اما روزه می‌گیریم زیرا ایمان حقیقی داریم و دینمان در درون قلبهای ما است».
الخضری افزود که امروز توانسته غذایی برای افطار بیابد اما فردا هیچ چیز معلوم نیست. «ما می‌خواهیم دنیا ببیند که چگونه با وجود رنج‌هایمان به دینمان پایبندیم.چیزی که من را ناراحت می‌کند این است که امید زیادی به جامعه جهانی و جهان اسلام بسته بودم که قبل از ماه رمضان، جنگ را متوقف کنند اما بار دیگر آنها ما را ناامید کردند». اسحاق ابوزر 50 ساله شرمنده است که نتوانسته با وجود تلاشش طی دو روز اخیر در خیابان عمر المختار برای دریافت کمی غذا، برای بچه‌هایش غذایی بیابد. به اعلام دفتر اطلاع‌رسانی دولتی در غزه، حدود 350 هزار فلسطینی هنوز در شمال غزه باقی مانده‌اند و به دلیل محاصره شدید در انزوای کامل قرار گرفته‌اند و نمی‌توانند خود را به مرکز یا جنوب غزه برسانند. ارتش اشغالگر یک جاده عریض در حد فاصل شمال غزه با بخش مرکزی آن ایجاد کرده و با وجود حلول ماه رمضان، اجازه ورود کامیون‌های حامل کمک‌های بشردوستانه به این منطقه محاصره شده را نمی‌دهد و تنها کمی مواد غذایی از طریق هلی‌برن به شمال غزه رسیده که پاسخگوی نیاز ساکنان آن نیست.
