«نداف آیال» خبرنگار روزنامه صهیونیستی «یدیعوت آحارونوت» نوشت: آیزنکوت در فضایی تهاجمی به این بهانه که نتانیاهو به اسرائیل و منافع آن آسیب مهلکی وارد کرده است، وارد اپوزیسیون می‌شود.
آیزنکوت در مصاحبه خود خواستار ایجاد موج بی‌سابقه اعتراضی نسبت به اقدامات کابینه آینده به ریاست بنیامین نتانیاهو رئیس حزب لیکود گفت: من به شدت با ورود به کابینه فعلی مخالفم اما قصد هم ندارم که نظام سیاسی را رها کنم بلکه می خواهم بمانم و بجنگم. نتانیاهو سوار بر ببر است؛ در حالیکه «سموتریچ» و «بن گویر» دم ببر را نگه داشته‌اند و بنابراین من درباره موجودیت اسرائیل نگرتنم.
«نینا فوکس» خبرنگار روزنامه یدیعوت آحارونوت نیز به نقل از اعضای ائتلاف فعلی حاکم در رژیم اسرائیل - که با آمدن ائتلاف حاکم آینده به ریاست نتانیاهو- درحال پیوستن به جناح اپوزیسون است، گفت: فراخوان آیزنکوت مشروع است؛ برای اینکه حق تظاهرات تضمین شده است.
«یائیر گولان» معاون وزیر اقتصاد از حزب مرتس نوشت: وقتی کابینه بی‌رحم (نتانیاهو) شروع به کار کند، ما سکوت نخواهیم کرد و شعارهای وجود وضعیت اضطراری را نخواهیم خورد و روزی که کابینه جدید سوگند یاد کند، آغاز جنگ علیه خانه خواهد بود و اسرائیل برای هویت و موجودیت خود وارد نبرد خواهد شد و پیروزی در توانایی تجمیع یک فراکسیون معترض انتقادی امکانپذیر است؛ به طوری که هرکس در ساختمان نخست وزیری ساکن خواهد شود، دوباره به خانه خود باز گردد.
«نینا فوکس» خبرنگار روزنامه یدیعوت آحارونوت در گزارش خود افزود: «موشیه توربیس» عضو کنست (پارلمان) از حزب «یش عتید» به ریاست "یائیر لاپید" نخست وزیر پیشبرد امور اسرائیل خواستار شرکت در تظاهرات شد و «نعمه لازیمی» عضو کنست از حزب کارگر نیز اظهار داشت که کابینه بر هیچ کس حرام نیست و هیچ کس ما را تهدید نخواهد کرد، اما «ماتان کهانا» وزیر امور دینی نیز گفت که اگر کابینه سقوط کند، مجبور خواهیم شد تا اسرائیلی ها را به خیابان بیاوریم.
در مقابل، اعضای کابینه آینده نتانیاهو از جناح راست به فراخوان «آیزنکوت» حمله کردند و «میکی زوهار» از حزب لیکود گفت که این یک تلاش آشکار و شرم‌آور تحریک‌آمیز است. اما همکارش در حزب «گالیت اتواریان» بیان کرد که رئیس سابق ستاد ارتش چون در انتخابات شکست خورد، خواستار شورش شده است و «موشیه گفنی» عضو کنست از حزب «یهودیت متحد تورات» با آنها موافق بود و گفت: آیزنکوت از کمبود هوش رنج می‌برد، میلیون‌ها نفر به خیابان‌ها ریختند و به درستی رای دادند.
به نوشته سایت عربی ۲۱، شاید این اولین بار از زمان ترور «اسحاق رابین» نخست وزیر اسبق رژیم اسرائیل در سال ۱۹۹۵ باشد که از میلیون‌ها "اسرائیلی" در سایه افزایش اختلافات داخلی و رسیدن اتهامات و تهدیدها به سطح بی‌سابقه ای دعوت به تظاهرات می شود؛ امری که بستر را برای گسترش واژگان جدیدی در فرهنگ رژیم اسرائیل هموار می کند که بارزترین آن "جنگ داخلی" در بین "اسرائیلی ها" به علت تشدید سطح نفرت و تنش ها بین آنها است که ممکن است علتی برای پایان "پروژه صهیونیسم" باشد.
به رغم تفاوت موضعگیری ها در رژیم اسرائیل درباره فراخوان آیزنکوت برای تظاهرات میلیونی، "اسرائیلی‌ها" می‌ترسند که این فراخوان هیولای جنگ داخلی را از مخفیگاهش بیرون بکشد و آنها را از درون متلاشی کند زیرا با افزایش سطح اختلافات حزبی و سیاسی و فراتر رفتن موضوع از اختلاف و تضاد آراء، این ترس بیشتر می شود. به ویژه با توجه به تغییر فزاینده گرایش "اسرائیلی ها" به سمت اردوگاه جناح راست و راست افراطی رادیکال که از قانون «کسی که با ما نیست، علیه ماست» پیروی می‌کنند و مواضع سیاسی خود را بر اساس اعتقاداتی دینی استوار می‌کند که مخالفت با آن را بدعت مستوجب قتل می‌داند.
