شاخص ارزی که روز چهارشنبه از سد مقاومت ۱۴ هزار و ۴۰۰ تومانی گذشته بود، روز پنج‌شنبه مقاومت دوم ۱۴ هزار و ۵۰۰ تومانی را شکست و حدود ساعت ۴ بعدازظهر روی قیمت ۱۴ هزار و ۶۰۰ تومان به کار خود پایان داد. آخرین بار قیمت دلار در اواسط آبان‌ماه ۹۷ در سطح بالاتری نوسان کرده بود. با رشد روز انتهایی هفته، میزان بازدهی دلار در هفته‌ای که گذشت به بالای ۴ درصد رسید؛ این ارز دو هفته پیش کمی بیش از ۲ و نیم درصد افزایش قیمت را تجربه کرده بود.
به گفته فعالان، مقاومت ۱۴ هزار و ۴۰۰ تومانی محکم بود و دلار به سختی پس از کش و قوس فراوان توانست از آن عبور کند؛ ولی مقاومت ۱۴ هزار و ۵۰۰ تومانی از استحکام چندانی برخوردار نبود. از نظر تحلیلگران فنی نقطه مقاومت فنی بعدی که بسیار برای بازار اهمیت دارد، عدد ۱۵ هزار و ۲۰۰ تومانی است که بازار برای اولین بار در اوایل مهرماه سال پیش تجربه کرد؛ آخرین بار نیز در تاریخ ۹ آبان ۹۷، شاخص ارزی در کانال یادشده نوسان کرد. از نظر بیشتر بازیگران ارزی، بازار ساز در ابتدای هفته جاری کار بسیار مهمی را پیش‌رو دارد و باید با افزایش سطح عرضه در برابر جوسازی‌های روانی مقاومت کند و دامنه نوسانات را در وهله اول محدود نگه دارد و به سرعت با تشکیل بازار متشکل و کاهش عدم قطعیت‌ها در برابر شکست سطح مقاومت بعدی تا جای ممکن مقاومت کند، بدون آنکه منابع ارزی را به حراج بگذارد. در واقع بازار ساز حتی اگر سطح عرضه را افزایش داد، باید آن را نزدیک قیمت بازار نگه دارد تا مانع ورود تقاضای آربیتراژی به بازار شود.
در بازار ارز بسیار مهم است که کدام اقدام را در چه تاریخی انجام بدهیم و فرصت‌سوزی در مرزهای مهم، عواقب زیانباری به دنبال دارد. به عنوان مثال، تاخیر در آغاز به کار بازار دوم در تابستان سال گذشته موجب شد دلار به راحتی از مرز ۱۰ هزار تومانی عبور کند و پس از آن تبدیل به یک نقطه حمایتی مهم شود، نقطه حمایتی که هر شکستی را با بازگشتی به بالای مرز پاسخ داد. همچنین اقدامات جدی بازارساز در بازار ارز بسیار دیر و در حدود مهر سال قبل کلید خورد، جایی که دلار دیگر به آستانه مرز ۲۰ هزار تومانی رسیده بود؛ اثرات روانی و انتظاری آن نوسانات همچنان در پس ذهن معامله‌گران ارزی و افراد عادی وجود دارد. سال قبل دلار تنها یک روز در کانال ۱۵ هزار تومانی ماند و به سرعت آن را سکوی پرشی برای اهداف بالاتر کرد. همچنین دلار وقتی از این کانال پایین آمد، دیگر کمتر کشش افزایشی را از خود نشان داد. بنابراین بازارساز بهتر است. سیاست مدیریت دامنه نوسان را به طور جدی در دستور کار قرار دهد. کنترل دامنه نوسان می‌تواند منجر به یک پینگ‌پونگ قیمتی میان بازار و نوسان‌گیران شود در نتیجه چنین اقدامی کمک می‌کند دلار از جناح هیجان با نوسان قیمت جدی روبه‌رو نشود.حضور جدی‌تر در معاملات تحت عنوان فردایی، مدیریت نرخ‌های حواله از طریق انبساط عرضه و... در کوتاه‌مدت به بازارساز برای تعدیل هیجان در بازار کمک می‌کند.در بخش بنیادی هم عاجل‌ترین راه استفاده از مکانیزم‌هایی است که خاصیت پناهگاهی بازار ارز را کمرنگ می‌کند. در صورت استفاده از این ابزارها که قبلا در قالب بسته‌هایی تصویب شد (مانند حساب‌های پایه ارزی) امکان کانالیزه کردن سرمایه‌هایی با هدف پس‌انداز از بازار ارز به دیگر بخش‌های متشکل فراهم می‌شود.
سکه ناکام در مرز‌شکنی
در آخرین روز هفته، برخلاف دلار، سکه نتوانست از مرز روانی پیش روی خود عبور کند. روز پنج‌شنبه فلز گران‌بهای داخلی ۵۰ هزار تومان افزایش قیمت را ثبت کرد و به عدد ۵ میلیون و ۷۰ هزار تومان رسید. یکی از عواملی که معامله‌گران سکه را در شکست مرز ۵ میلیون و ۱۰۰ هزار تومانی ناکام گذاشت، نزول بهای اونس در بازارهای جهانی بود که تا ساعت ۴ بعدازظهر روز پنج‌شنبه به کف محدوده هزار و ۲۷۰ دلاری رسیده بود. باوجود افت بهای اونس، رشد دلار در بازار داخلی توانست محرک کافی برای رشد سکه را فراهم کند و با رشد روز پنج‌شنبه بازدهی فلز گران‌بهای داخلی در هفته گذشته به حدود ۵/۳ درصد رسید.
عوامل مختلف رشد دلار
نظرات مختلف و متناقضی در مورد افزایش قیمت دلار وجود داشت؛ برخی فعالان رشد قیمت دلار را به عوامل خارجی مانند تقویت شاخص دلار و افت بهای نفت در بازارهای جهانی نسبت می‌دادند. این در حالی بود که گروه دیگری افزایش تقاضا به دلیل بالا رفتن تنش‌های سیاسی را عامل رشد قیمت دلار دانستند و در این مسیر هر کدام به یک خبر خارجی یا اظهارنظری داخلی اشاره می‌کردند.
