به گزارش افکارنیوز به نقل از خراسان، چطور به از ما بهتران آن قدر مي دهد که اصل آن را هم نمي تواند پس بگيرد، مگر وثيقه نمي گيرد، مگر ضامن نمي گيرد، پس چگونه است که گيرندگان تسهيلات که سرمايه هاشان به آلاف و الوف رسيده است از پرداخت آن ابا مي کنند و خم هم به ابرو نمي آورند و آن قدر پررو هستند که وقتي يک روزنامه، ميزان بدهي يکي از آن ها را ۱۸۰ميليارد تومان نوشته بود به آقا برخورد که لااقل مي نوشتي هزار و هشتصد ميليارد تومان!
آن یکی هواپیمای اختصاصی دارد و سومی، در بورس کشورهای دیگر سرمایه گذاری می کند و چهارمی بانک و شرکت های فولاد و هواپیمایی و … را می بلعد، اما پول گرفته را هنوز پس نداده اند تا مجلس وزیر اقتصاد را فرا بخواند و با کارت زرد جریمه کند.
انگار زور وزیر کشتی گیر و گوش شکسته اقتصاد هم به این ها نمی رسد، آقای احمدی نژاد هم هرازگاهی، از فهرست اسامی می گوید که هفت سال است در جیبش مانده است و به قاعده اگر درست سیاهه کرده باشد باید هر روز بر آمار آن افزوده شده باشد خیلی هم افزوده شده باشد!…
حالا به این ها اضافه کنید، خبرهایی که هر روز به گوش مردم می رسد، از دریافتی های میلیاردی جماعت فوتبالیست و پاداش های چند صد میلیونی مدیرانی که در بازار انحصاری یکه تازند!؟!
آن وقت چگونه توقع داريم که خيلي از مردم با متر و معيار ما حرکت کنند و دست از پا خطا نکنند؟ چطور بايد آنان را قانع و يا لااقل توجيه کرد که فکر کردن به اين مسائل هم ناشايست است؟... لطفا يکي جواب بدهد!
