گروه اجتماعی- سید مجید حسینی در برنامه حالا خورشید در خصوص اشتغال جوانان و معضل بیکاری، اظهار کرد: مردم ایران مهم ترین مشکل کشور را بیکاری، کم کاری و امنیت شغلی می دانند. فراموش نکنیم که آموزش و مسئله نوع سیستم آموزشی ما اثر خیلی خیلی جدی ای در اشتغال دارد.
وی یکی از دلایل اصلی وضع بد اشتغال در ایران را سیستم آموزشی در دوره قبل از دانشگاه و دانشگاه دانست و افزود: آموزش ما از پای بست ویران است. موسسه بین المللی تیمز سطح درک مطلب و مهارت های بچه ها را در کشورهای مختلف بررسی می کند. طبق پژوهشی ه سال گذشته بین ایران و 47 کشور دیگر انجام شده است ما در مهارت های علوم که در دوره سوم دبیرستان انجام می شود چهل و سوم و در درک مطلب که در کلاس چهارم انجام می شود سی و هشتم شدیم.
کنکور استعدادها را سرکوب می کند
حسینی با اشاره به اینکه در پایان سیستم آموزشی غولی به نام کنکور گذاشته ایم، تصریح کرد: قرار بوده کنکور دانشجویان را گزینش کند اما در حال حاضر استعداد بچه ها را سرکوب می کند و باعث می شود وضع هر روز در استعدادیابی، مهارت و اشتغال بدتر شود.
وی تاید کرد: در درس ادبیات طی 10 سال گذشته 50 برابر نمره زیر صفرمان افزایش پیدا کرده و در درس ریاضی 80 درصد افزایش پیدا کرده است و به این دلیل است که ما به بچه ها به جای اینکه مهارت، خلاقیت و زندگی یاد بدهیم تست یاد می دهیم.
حسینی ادامه داد: البته در این شرایط معلم ها مقصر نیستند چرا که ان ها مجبورند ساختار آموزشی ای که برای شان تعریف شده است را انجام دهند.
کاغذ سفید در کنکور از 320 هزار نفر می برد!
وی با اشاره به اینکه امسال بودجه آموزش و پرورش 36 هزار میلیارد تومان است و 8 هزار میلیارد تومان هزینه کنکور می شود، عنوان کرد: کاغذ سفید در کنکور از 320 هزار نفر می برد! یعنی ساختاری که پشت سر گذاشتیم به جای اینکه به بچه های ما مهارت بیاموزد، باعث شده فراوانی نمره های بچه ها از ریاضی تا جغرافیا بین منفی 10 تا 10 باشد. یعنی 36 هزار میلیارد تومان هزینه می کنیم که بچه های ما به اندازه منفی ده بفهمند.
حسینی ادامه داد: البته این هزینه را خود مردم پرداخت می کنند و فقط خرج حقوق کارکنان می شود. در صورتی که در ژاپن 165 میلیارد دلار خرج آموزش می شود. 3 درصد از سرانه ملی ژاپن صرف آموزش می شود برای اینکه ژاپن، ژاپن شود. ولی ما این همه برای آموزش هزینه می کنیم که این همه دانش آموز بروند پشت سدی به نام کنکور که پارسال از میان ان همه متقاضی فقط 40 هزار نفر پزشکی پذیرش کرد.
افزایش آموزش کمی در ایران کار اشتباهی بوده است
وی با اشاره به اینکه این روزها دیگر نمی توان با تحصیلات شغل پیدا کرد، افزود: باید شغل را بسازیم و راه آن فقط دانشگاه نیست. افزایش آموزش کمی در ایران کار اشتباهی بوده است. ما در ایرانبا 80 میلیون جمعیت 2640 دانشگاه داریم، در حالی که چین با بیش از یک میلیارد جمعیت، 2481 دانشگاه دارد.
حسینی گفت: در ایران سالانه با اقتصاد 400 میلیارد دلاری 233 هزار مهندس فارغ التحصیل می شوند در صورتی که در امریکا با اقتصاد 18 ترلیارد دلاری هم 237 هزار مهندس تولید می شود. ما برای این اقتصاد، اندازه آمریکا مهندس تولید می کنیم.
ما یک نسل را با تشویق به خواندن رشته های مهندسی و پزشکی سوزاندیم
به گفته وی برای درآمد بیشتر بچه ها را تشویق می کنیم رشته های مهندسی یا پزشکی بخوانند. در حالی که استعداد و توان شخصی هستند که می توانند اشتغال زا باشند. ما یک نسل را با تشویق به خواندن رشته های مهندسی و پزشکی سوزاندیم و هنوز این کار را تکرار می کنیم. در 10 سال رشد شرکت کنندگان پزشکی ما 196 درصد افزایش پیدا کرده است. حضور در دانشگاه و خواستن این رشته فقط رسیدن به مطالبات تعداد زیادی از این افراد را به تعویق می اندازد.
حسینی با اشاره به اینکه سال گذشته در ایران تعداد دانشجویان لیسانس و فوق لیسانس برابر شد، تصریح کرد: در کدام کشور صنعتی خانواده ها بچه ها را تشویق می کنند فقط تحصیل کنند و بعد از لیسانس، فوق لیسانس و بعد از فوق لیسانس، دکتری بگیرند؟
دانشگاه و مدرک رابطه مستقیم با بیکاری دارد
وی با بیان اینکه دانشگاه و مدرک رابطه مستقیم با بیکاری دارد، افزود: 24 درصد فارغ التحصیلان ما بیکار هستند، در حالی که دیپلمه های ما بیکار نیستند. چون دیپلم ها کارهای فنی را هم انجام می دهند و حتی با یک اتومبیل مسافر کشی می کنند. کاری که فارغ التحصیلان دانشگاهی ما حاضر نیستند انجام دهند. کسی که با ماشین کار می کند حداقل ماهی 2 و 500 هزار تومان درآمد دارد، ولی جوان فارغ التحصیل بیکار هیچ درآمدی ندارد و من می ترسم از ناامیدی ای که جوانان ما را فرا می گیرد.
حسینی راهکار برون رفت از این اتفاقات را هدایت بچه ها به سوی استعدادهای شان است دانست و گفت: نباید بچه ها به تحصیل در رشته هایی که به آن علاقه ای ندارند اجبار شوند. گرفتن مدرک در ایران دارد تبدیل به سم می شود. اگر 8 هزار میلیارد تومانی که برای کنکور هزینه می کنیم برای تولید، اشتغال و مهارت آموزی هزینه کرده بودیم الان جوانان مان بی کار نبودند.
وی بیان کرد: استعداد بچه ها برای سیستم آموزشی ما اصلا مهم نیست. فقط مهم است بچه ها در چند رشته دسته بندی شوند و به کنکور برسند و در این مرحله سیستم آموزشی ما تمام می شود. دانشگاه هم این بچه ها را به سمت اشتغال نمی برد. چون در مدرسه به سمت اشتغال نرفته اند. مدرسه محل دانش آموختن نیست. مدرسه محلی برای آموختن زندگی است. محل آموختن مهارت و کار است. در صورتی که سیستم آموزشی ما به بچه تحمل، صبر و کار جمعی یاد نمی دهد فقط تست زدن را یاد می دهند.
حسینی در پایان با اشاره به اینکه در ایران بعضی وقت ها کار باعث تحقیر است، خاطر نشان کرد: در کشورهای توسعه یافته شرایط مالی خانواده در هر شرایطی باشد بچه در سن 18 سالگی کار می کند و در کارواش کار کردن هم برای بچه ها احساس تحقیر ندارد. بچه ها باید بعد از 18 سالگی مهارت بیاموزند. ما باید در درجه اول مطالبات خانواده و بچه ها را در زمینه اشتغال کاهش دهیم. در مرحله بعد به دنبال راهکار کوتاه مدت نباشیم و در گام بعد باید بچه های ما بیاموزند هر کاری مقدس است و باید کار کنیم تا بتوانیم کشور را نجات دهیم.