جت‌الاسلام والمسلمین محی‌الدین بهرام محمدیان معاون سابق وزارت آموزش و پرورش و کارشناس مسائل تعلیم و تربیت در جمع تعدادی از فرهنگیان در مسجد نور، اظهار داشت: جامعه معلمان و فرهنگیان عموماً نسبت به مسائل اجتماعی و انقلابی فعال و با نشاط هستند و در امور آموزشی و تربیتی علی‌رغم کاستی‌ها و کمبود ها بدون بروز جدی ناراحتی‌های خود، وظایف و مأموریت‌های تربیتی و آموزشی خود را پی می گیرند.
وی ادامه داد: هرچند معلمان نسبت به کمبودها و مشکلات صبور و بردبارند ولی تحمل تبعیض و وعده‌های سرخرمنی در مسائلی مانند رتبه‌بندی، پرداخت معوقات، افزایش ضریب پرداخت، افزایش مشارکت معلمان و توسعه اختیارات مدارس موجب ناراحتی و ایجاد حس بی‌اعتمادی می‌شود.
حجت‌الاسلام والمسلمین محمدیان، توسعه دیوانسالاری در آموزش و پرورش و دخالت ستاد در تصمیمات درون مدرسه‌ای و حتی درون کلاسی را مغایر با شعار کاهش تمرکز و توسعه مشارکت دانست و گفت: در مدرسه معلم‌محور حداقل اختیار معلم، تدریس با رعایت اقتضای محیط و تعیین تکلیف درسی با توجه به نیاز و استعداد و علایق دانش‌آموزان است؛ تمرکز گرایی و عقل کل دانستن ستاد باعث شده است برای تکلیف شب و روز و عید و هفته، دستورالعمل وزارتی صادر شود.
وی با اشاره به وضعیت رشته‌های فنی‌وحرفه‌ای و کاردانش اظهار داشت: هنرستان‌ها متناسب با رشته‌های مورد نیاز تجهیز نشده‌اند و برخی کارگاه‌های هنرستانی، تجهیزات و امکانات مورد نیاز طرح شده در کتاب‌های جدید التألیف را ندارند اما از سوی دیگر به شدت اعتقاد دارم یکی از راهکارهای غلبه بر بیکاری و افزایش کیفیت تولید ملی و افزایش بهره‌وری، آموزش‌های مهارتی است و ضرورت دارد برنامه توسعه متوازن رشته‌ها متناسب با نیاز بازار کار عملیاتی شود.
این کارشناس مسائل تعلیم و تربیت افزود: نگاه ما به آینده جوانان و نیازهای کشور باید طبیبانه و مشفقانه باشد؛ نمی‌توان جوان آینده را بدون شغل و ازدواج و مسکن به امید‌های واهی رها کرد و به سمت مقصدی هدایت کرد که فارغ‌التحصیلان آن بیکار و یا شغلی غیر مرتبط با تحصیل خود دارند.
حجت‌الاسلام والمسلمین محمدیان در خصوص ادغام رشته‌های تحصیلی، گفت: معتقدم در دبیرستان چهار رشته تحصیلی می‌تواند به دو رشته علوم انسانی و علوم پایه کاهش پیدا کند و شاخه فنی‌وحرفه‌ای و کاردانش با عنوان فنی و مهارتی در چهار زمینه صنعت، کشاورزی، هنر و خدمات سازماندهی شود؛ مزیت این کار استفاده بهینه از امکانات هنرستانی و یکپارچگی مدیریت و رعایت استانداردهای بازار کار و آموزش و زمینه سازی برای صادرات نیروی کار مازاد به خارج خواهد بود.
وی در پاسخ به این پرسش که «چقدر این کاهش رشته‌ها امکان عملیاتی شدن دارد و چرا در بازنگری رشته‌ها و شاخه‌ها عملی نشد؟»، افزود: برنامه عملیاتی این موضوع در سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی از سه سال قبل نهایی و اجرایی شده است و دو دفتر برنامه‌ریزی و تألیف عمومی و نظری و دفتر فنی و حرفه‌ای، آمادگی این کار دارند و وزرای پیشین آقای فانی و آقای آشتیانی نسبت به این موضوع موافقت کلی داشتند.
رئیس سابق سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی به دلیل عدم تحقق ادغام رشته‌ها اشاره کرد و گفت: این موضوع به چند عامل مربوط می شود اول اینکه در برابر تغییرات مقاومت می‌شود به ویژه اگر با اختیارات بخش‌ها و افراد تلاقی شود؛ دوم نیازهای بازار کار و استانداردهای شغلی از سوی دستگاه‌های مربوط مثل وزارت کار و یا یک مرکز ملی تدوین نشده است.
وی ادامه داد: سومین دلیل ساماندهی جدید نیروی انسانی و آموزش آنان (هنر آموزان) برای آموزش و پرورش درگیر معضل بودجه سخت است و چهارمین دلیل نیز این است که برای بعضی افراد، ادامه وضع موجود راحت‌تر است.
