در حکم بدوی شعبه 1053 دادگاه عمومی جزایی تهران آمده است: در خصوص اتهام آقای «ع.د» فرزند «ع» دایر بر سرقت گوشی تلفن همراه موضوع شکایت آقای «ب.چ»، دادگاه توجهاً به جمیع اوراق و محتویات پرونده، استماع اظهارات شاکی، دفاعیات بیشائبه متهم در مراحل تحقیق، توجه اتهام به متهم را محرز و مسلم نمیداند، مستنداً به اصل 37 قانون اساسی (قاعده اصاله البرائه) رأی بر برائت متهم صادر و اعلام میشود رأی صادره حضوری و ظرف بیست روز از تاریخ ابلاغ قابل اعتراض و رسیدگی در محاکم تجدیدنظر استان تهران خواهد بود.
با اعتراض شاکی به حکم صادره، پرونده برای رسیدگی در مرحله تجدیدنظر در اختیار شعبه 63 دادگاه تجدیدنظر استان تهران قرار گرفت که در حکم این شعبه نیز آمده است: تجدیدنظرخواهی آقای «ب.چ» از دادنامه شماره 1000360 مورخ 28 خرداد سال 1391 دادگاه عمومی جزایی شعبه محترم 1035 تهران که به موجب آن نسبت به شکایت مشارٌالیه علیه آقای «ع.د» مبنی بر سرقت گوشی تلفن همراه رأی برائت صادر شده است وارد نیست. زیرا محتویات پرونده متضمن دلیلی نیست که مثبت بزهکاری تجدیدنظرخوانده باشد و همانطور که میدانیم «صرف فعال شدن یک خط روی گوشی تفن همراه مسروقه ملازمه با سارق بودن صاحب خط ندارد.» علیهذا به استناد بند الف ماده 257 قانون آیین دادرسی کیفری رأی بر تأیید دادنامه معترضٌعنه صادر میگردد این رأی قطعی است.
