اتو کردن سینه دختران برای جلوگیری از تحریک مردان و همچنین برای عدم رواج روابط جنسی در کامرون انجام میشود. اخیرا یک سازمان غیردولتی، پیکاری را برعلیه سنت اتوکردن پستان دختران آغاز نموده و به کمک سازمان آلمانی GTZ که به توسعه پایدار کشورهای درحال رشد کمک میکند، این پیکار کم کم به یک کارزار بین المللی علیه اتوکردن پستان دختران در افریقا تبدیل شده است.
سنت دردناک و عجیب اتو کردن سینه دختران در قبیلهای دور افتاده بازتاب جهانی گستردهای داشت تا شاید سازمان حقوق بشر بتواند کاری برای این دختران نگون بخت انجام دهد. سنت اتوکردن سینه در کامرون رایج است بطوریکه ٢۶ درصد دختران کامرونی در سنین بلوغ، یعنی حدود ۴ میلیون دختر، تحت خشونت «اتوکردن پستان» قرار میگیرند.
یکی از اصول نجابت برای زن و مبنای حفظ «نجابت» وی، پوشاندن برجستگی اندامهای زنانه است. در کشور ما برمبنای همین تفکر سنتی، اندام زنانه توسط چادر و مانتو پوشیده میشود تا مردان تحریک نشوند، ولی در کشور کامرون (یکی از کشورهای افریقایی)، رسم سنت بر این است که برجستگی سینه دختران نابود گردد! …
دختران در سنین بلوغ تحت عمل خشونت آمیز «اتو کردن سینه» Breast Ironing توسط مادرانشان قرار میگیرند تا توجه جنسی پسران و مردان را جلب نکنند. از آنجاییکه رشد پستانها نشانه بلوغ جنسی است، صاف کردن پستانها به این منظور صورت میگیرد که دختر کم سن و سالتر جلوه کند و جذابیت جنسی او کاهش یابد.
این کار عموما توسط مادر دختر انجام میگیرد. وسایلی که برای اتوی سینه استفاده میشود، از جمله کفگیر، موز، گوشت کوب چوبی، و پوسته نارگیل است که ابتدا روی آتش داغ میشود و سپس برای ضربه و مالش پستان مورد استفاده قرار میگیرد. گرچه هنوز تحقیقات علمی درباره عوارض مشخص این عمل در دراز مدت انجام نگرفته است، اما این روش که بسیار دردناک است به بافت پستان آسیب می رساند.
اخیرا یک سازمان غیردولتی، پیکاری را برعلیه سنت اتوکردن پستان دختران آغاز نموده و به کمک سازمان آلمانی GTZ که به توسعه پایدار کشورهای درحال رشد کمک میکند، این پیکار کم کم به یک کارزار بین المللی علیه اتوکردن پستان دختران در افریقا تبدیل شده است.
مهمترین هدف این کارزار، رشد آگاهی زنان و دختران و ترک این سنت خشونت زا و زن ستیز است. با آنکه دولت کامرون این کار را جرم اعلام نموده و آن را قابل مجازات تا حداکثر سه سال زندان میداند، اما منع قانونی باعث از بین رفتن این سنت نشده است. مادران از این سنت دفاع کرده و آن را برای تامین آینده بهتر برای دخترانشان ضروری میدانند.
گاه حتی برخی از دختران خود به تحمل این شکنجه رضایت میدهند تا از ازدواج زودرس و تجاوز در امان مانده و به تحصیل در مدرسه ادامه دهند. تجربه نشان میدهد که اتوکردن سینه نه تنها مانع از رشد غریزه جنسی در دختران نمی شود، بلکه حتی آنان را از بارداری زودرس و ابتلا به بیماری ایدز در امان نگاه نمی دارد.
نمونه دخترانی که مورد این خشونت قرار گرفته و پستانهایشان باصطلاح اتو و صاف شده وجود دارند که پیش از ازدواج رابطه جنسی برقرار کرده و حامله شدهاند. چنین نمونههایی به مادران نشان میدهند که از اعمال خشونت و اقدام به مثله کردن بدن دخترانشان برای دورنگه داشتن آنان از رابطه جنسی بپرهیزند.
به نظر میرسد که دلیل اصلی اعمال این خشونت شاید «نجابت» بیش از حد مادران باشد که مانع از گفتگوی صریح و بیپرده آنان با دخترانشان درباره رابطه جنسی می شود. مادران از اینکه دخترانشان مورد تجاوز قرار گیرند، باردار شوند و یا مبتلا به بیماری ایدز شوند بشدت وحشت دارند. اما در عین حال همین مادران آمادگی گفتگو و صحبت درباره رابطه جنسی، -شیوههای کنترل رابطه و روشهای پیشگیری از بارداری و ایدز را ندارند گرچه آمادگی اعمال خشونت شکنجه وار بر روی دختران نوجوان خود را دارند.
از این رو، یکی از راههای موثر کارزار مبارزه با اتوکردن سینه، دریدن پردههای شرم و حیایی است که مانع گفتگو درباره رابطه جنسی، روشهای پیشگیری و بهداشت جنسی میگردد و اینکار از طریق آموزش گفتگو درباره رابطه جنسی به مادران صورت می گیرد تا بتوانند به صراحت با دختران خویش درباره اینکه چگونه بر بدن خود کنترل داشته باشند، گفتگو کنند. اما با توجه به فرهنگ سنتی اینجامعه، خود مادران نیز ابتدا باید بیاموزند که جذابیت جنسی زن جرم نیست و برجستگی اندامهای زنانه هیچ زنی را مسئول تعرض جنسی مرد نمیسازد.