شاخص آلودگی هوا در ایستگاه رامهرمز بر روی عدد ۴۱۰ قرار گرفت. همچنین شاخص آلودگی هوا در ایستگاه حمیدیه به عدد ۳۹۴ رسید تا وضعیت در این دو منطقه به رنگ بنفش، یعنی خطرناک دربیاید. نوع آلاینده هوا در این دو ایستگاه PM۱۰ بود. PM۱۰ متشکل از ذرات معلق کمتر از ۱۰ میکرومتر (در حدود یک هفتم قطر یک تار موی انسان) هستند. این ذرات که یکی از آلاینده های معیار به شمار می رود، می تواند ناشی از احتراق سوخت دیزل، پروسههای مختلف صنعتی و نیروگاهی، اجاق چوبی و شومینه، فعالیتهای کشاورزی و جنگلداری، گرد و غبار جاده و آتش سوزی جنگل ها باشد. غلظت این آلاینده با گسترش خشکسالی و وقوع توفانهای گردوغبار، افزایش می یابد.
SO۲
میزان آلودگی هوا در منطقه ویژه اقتصادی پارس در استان بوشهر در این روز به قدری بود که در وضعیت قرمز قرار گرفت. شاخص آلودگی هوا در منطقه ویژه اقتصادی پارس - بیدخون به عدد ۱۹۸ رسید. همچنین شاخص آلودگی هوا در منطقه ویژه اقتصادی پارس - پارس ۲ بر روی عدد ۱۷۶ قرار گرفت. نوع آلاینده هوا در این دو ایستگاه SO۲ بود؛ گازی سمی که عوارضی از جمله خسخس سینه، تنگی نفس و احساس فشار در قفسه سینه، کاهش توانایی عملکرد ریه و بروز علائم تنفسی، افزایش مشکلات بیماران مبتلا به آسم، افزایش تحریک و التهاب در غشای مخاطی مانند چشمها، بینی، گلو و ریه را به دنبال دارد.
PM۲.۵
در استان خوزستان به غیر از ایستگاه رامهرمز و حمیدیه که در وضعیت بنفش آلودگی هوا قرار گرفتند، در روز یکشنبه دو ایستگاه در وضعیت قرمز بودند. بدین ترتیب، شاخص آلودگی هوا در ایستگاه اداره کل ۲ به عدد ۱۵۴ و ایستگاه پست برق شماره ۳ به عدد ۱۵۲ رسید.
این در حالی است که برخی استان ها با کاهش غلظت آلاینده های هوا روبرو شدند. با این وجود، در استان تهران و اصفهان برخی نقاط در وضعیت نارنجی آلودگی هوا قرار گرفتند. در تهران شاخص آلودگی هوا در ایستگاه شهرداری منطقه ۱۱ به عدد ۱۳۰ و در ایستگاه فرمانداری شهر ری به عدد ۱۱۶ رسید.
در استان اصفهان نیز شاخص آلودگی هوا در ایستگاه های دانشگاه صنعتی اصفهان (۱۲۱)، رودکی (۱۲۰)، پارک زمزم (۱۱۸)، ولدان (۱۱۴)، ۲۵ آبان (۱۱۰)، زینبیه (۱۰۹) و رهنان (۱۰۷) چنین وضعیتی داشت.
نوع آلاینده هوا در این استان ها ذرات PM۲.۵ بود که قطر آنها ۲.۵ میکرون یا کمتر (۱۰۰ برابر کوچکتر از قطر موی انسان) است و آنقدر کوچک هستند که میتوانند حتی به کوچکترین مجاری هوای ریه ها نفوذ کنند. این ذرات معلق عموما ناشی از فعالیتهای هستند که در آنها سوخت های فسیلی مانند نفت، گاز و زغال سنگ سوزانده می شوند، از جمله رفت و آمد خودروها، ذوب و پردازش فلزات، نیروگاه ها و مانند اینها و همچنین سوزاندن مزارع و آتش سوزی جنگل ها.