از دیدگاه طب سنتی اغلب ادویه‌جات به دلیل طبع خشکی که دارند در تقویت سیستم ایمنی موثرند. در واقع چون رطوبت زیاد در بدن موجب تضعیف سیستم ایمنی می‌شود، با مصرف ترکیبات خشک می‌توان رطوبت زاید و نه رطوبت اصلی بدن که مایه حیات است را برطرف و سبب تقویت ایمنی بدن شد. البته تشخیص رطوبت زاید و حد درمان برای برطرف کردن آن با پزشک متخصص است و مصرف بی‌رویه و خودسرانه ادویه‌جات و سبزیجات خشکی‌آور می‌تواند سبب خشکاندن و تحلیل رطوبات بدن و ایجاد انواعی از بیماری‌ها شود.
معمولا ادویه‌جات در کارخانه‌ها تولید نمی‌شوند و اغلب در صنعت، عملیات آسیاب‌کردن، ضدعفونی به وسیله اشعه گاما و بسته بندی روی آن‌ها صورت می‌گیرد. بیشتر ادویه‌های مصرفی در کشور ما جزو محصولات وارداتی از کشورهایی مانند هند، سریلانکا یا بنگلادش هستند.
بیشترین ماندگاری
ادویه‌جات به دلیل ماهیت خشک و پایین بودن رطوبت و دارا بودن ترکیبات ضدمیکروبی جزو سرسخت‌ترین چاشنی‌های غذایی در برابر فساد هستند و مدت زمان ماندگاری طولانی تری نسبت به سبزیجات خشک و سایر چاشنی‌ها دارند. ماندگاری ادویه‌جات اگر به‌طور کامل و پودر نشده باشند بیشتر و امکان رطوبت کشیدن و فاسد شدن‌شان به مراتب کمتر خواهد بود. می‌توان ادویه جات کامل و نه پودری را تا ۴ سال و سبزیجات خشک و ادویه پودری را تا ۳ سال نگهداری کرد.
بهترین تاریخ مصرف
معمولا تاریخ درج شده بر روی بسته بندی ادویه‌جات بهترین تاریخ مصرف محصول از نظر عطر، طعم و رنگ‌دهی است که البته با گذر از تاریخ انقضا نیز قابلیت مصرف دارند. ادویه‌جات اغلب ارزش تغذیه‌ای خاصی ندارند و به میزانی مصرف نمی‌شوند که سبب افزایش مواد مغذی بدن شوند پس با انقضای تاریخ مصرف تنها کیفیت محصول شامل عطر و طعم و رنگ‌دهی به میزانی کاسته و بی‌کیفیت می‌شوند اما سبب بروز مسمومیت یا بیماری و مشکلات سلامتی برای مصرف کننده نمی‌شوند.
احتمال کپک زدگی
ادویه‌جات به دلیل دارا بودن ترکیبات ضدمیکروبی دچار فساد باکتریایی نمی‌شوند اما دچار کپک‌زدگی می‌شوند. اگر ادویه را در جای گرم و مرطوب نگهدارید، حالت خمیری و چسبندگی و کلوخه‌ای به خود می‌گیرند و امکان کپک‌زدن یا تغییر رنگ، بو و مزه در آن‌ها وجود دارد که در این صورت غیرقابل مصرف خواهند شد و در صورت استفاده در طولانی مدت سبب بروز عوارضی در بدن می‌شوند.
